Εάν ένα άτομο που πρόσφατα είχε γρίπη ρωτήθηκε εάν ο ιός μπορεί να είναι χρήσιμος για το σώμα του, στην καλύτερη περίπτωση θα στρέψει το δάχτυλό του στο ναό του. Και θα είναι σωστό με τον δικό του τρόπο. Οι ιοί, αυτοί οι μικροσκοπικοί μικροοργανισμοί που αναπαράγονται μόνο όταν βρίσκονται σε έναν ζωντανό οργανισμό, συνήθως συνδέονται με ασθένειες. Ακόμη και η λέξη «ιός» σημαίνει «δηλητήριο» στα λατινικά.
Αλλά ακόμη και ο Paracelsus είπε ότι η δόση του δηλητηρίου διαφέρει από την ιατρική. Σας παρουσιάζουμε κορυφαίοι 10 ιοί που μπορούν να είναι χρήσιμοι για τους ανθρώπους.
10. Οι βακτηριοφάγοι είναι κυνηγοί βακτηρίων
Μια αόρατη μάχη συνεχίζεται στο σώμα μας. Αν κάνατε μια ταινία με βάση τα κίνητρά του, πραγματικός τρόμος... Φανταστείτε έναν οργανισμό που μολύνει και καταβροχθίζει έναν άλλο οργανισμό. Μόνο στο ρόλο ενός τέρατος οι βακτηριοφάγοι ζουν στις βλεννογόνους του ανθρώπινου σώματος και στο ρόλο ενός θύματος - επιβλαβών βακτηρίων. Μια μελέτη του 2013 διαπίστωσε ότι όταν ένας βακτηριοφάγος τοποθετήθηκε στην ίδια καλλιέργεια με την E. coli (E. coli), μπόρεσε να το σκοτώσει.
Αλλά τα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος δεν μολύνουν βακτηριοφάγους και χρησιμοποιούνται επιτυχώς στη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων. Δεν είναι αυτός από τους πιο χρήσιμους ιούς στον κόσμο;
9. GB ιούς κατά του HIV
Ένας άλλος ενδιαφέρων ιός που μελετάται επί του παρόντος από επιστήμονες είναι γνωστός ως GB ιούς-C (GBV-C, γνωστή και ως ηπατίτιδα G). Περισσότεροι από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι που ζουν σήμερα έχουν ήδη μολυνθεί από αυτό, χωρίς καν να το γνωρίζουν.
Αρκετά πειράματα δείχνουν ότι όταν ένα άτομο με HIV μολυνθεί επίσης με GBV-C, η εξέλιξη του HIV μπορεί να επιβραδυνθεί. Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν επίσης ότι το GBV-C μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να επιβιώσει από λοίμωξη από τον αιμορραγικό πυρετό του Έμπολα, αν και υπάρχουν μέχρι σήμερα λίγα στοιχεία.
8. Ιοί που προστατεύουν τα έμβρυα
Κατά την εξέταση των κυττάρων ενός εμβρύου τριών ημερών, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πολλές ιικές πρωτεΐνες. Μερικά από αυτά έχουν ήδη αρχίσει να συνδυάζονται σε ένα είδος έτοιμων σωματιδίων ιού. Με αυτόν τον τρόπο, επηρέασαν άλλα γονίδια στο έμβρυο.
- Έτσι, η ιική πρωτεΐνη Rec αύξησε το επίπεδο της πρωτεΐνης IFITM1, η οποία εμποδίζει την είσοδο ιού ιού από το κύτταρο. Δηλαδή, ορισμένοι ιοί μπορούν να προστατεύσουν τα κύτταρα του εμβρύου από τους «αδελφούς» τους.
- Επιπλέον, η πρωτεΐνη Rec ρυθμίζει τον αριθμό των ριβοσωμάτων σε αρκετά κυτταρικά RNA. Μέχρι στιγμής, οι επιστήμονες δεν έχουν καταλάβει πώς αυτό μπορεί να επηρεάσει το έμβρυο.
- Τα αποτελέσματα των πειραμάτων με βλαστικά κύτταρα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature το 2015.
7. Διδάσκω, χάρη στον ιό
Στην αρχή της ζωής υπάρχει ένα «παράθυρο χρόνου» όταν ο εγκέφαλος είναι σαν σφουγγάρι και απορροφά εύκολα νέες γνώσεις και δεξιότητες. Χωρίς σκίουρο που ονομάζεται Arc, αυτό το παράθυρο δεν θα ανοίξει ποτέ.
Το τόξο μοιάζει και δρα σαν μια ιική πρωτεΐνη, σύμφωνα με μια μελέτη επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα. Είναι ικανό να μεταφέρει γενετικό υλικό από νευρώνα σε νευρώνα. Έτσι ενεργούν οι ιοί για να μολύνουν τα κύτταρα ξενιστές.
Οι ερευνητές ένεσαν Arc σε βακτηριακά κύτταρα. Και όταν τα κύτταρα παρήγαγαν αυτήν την πρωτεΐνη, συναρμολογήθηκε σε σχήμα που μοιάζει με καψίδιο.Αυτό είναι το όνομα του φακέλου που περιέχει τις γενετικές πληροφορίες του ιού.
Υπάρχει μια υπόθεση ότι πριν από πολύ καιρό, ο Arc μπήκε στο ανθρώπινο γονιδίωμα μαζί με κάποιο είδος ιού. Ο ιός, αφού ενσωματώθηκε στο γονιδίωμα, «κοιμήθηκε» και τα κύτταρα άρχισαν να χρησιμοποιούν ιικές πρωτεΐνες για τους δικούς τους σκοπούς.
Η προοπτική ότι οι πρωτεΐνες που μοιάζουν με ιούς θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση για μια νέα μορφή επικοινωνίας μεταξύ των κυττάρων στον εγκέφαλο θα μπορούσε να αλλάξει την κατανόησή μας για το πώς δημιουργούνται οι μνήμες.
6. Στοματίτιδα για τη θεραπεία της ογκολογίας
Η στοματίτιδα δεν περιορίζεται στους ανθρώπους. Υπάρχει ένας ιός φυσαλιδώδους στοματίτιδας (VSV) που είναι συχνός στα άλογα. Ωστόσο, μπορεί να μεταδοθεί σε άλλα ζώα, ακόμη και σε ανθρώπους. Το μέγιστο που μπορεί να προκαλέσει στους ανθρώπους είναι συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη και φουσκάλες στο στόμα.
Αλλά οι επιστήμονες μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον δυσάρεστο ιό προς όφελος του ανθρώπου. Το γενετικά τροποποιημένο VSV χρησιμοποιείται σε μια καινοτόμο θεραπεία για καρκίνο του ήπατος. Η μέθοδος αναπτύχθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι και του Ινστιτούτου Κλινικών Νοσοκομείων της Οτάβα. Η ουσία του έγκειται στο γεγονός ότι ορισμένοι τροποποιημένοι ιοί, συμπεριλαμβανομένου του VSV, μπορούν να πολλαπλασιαστούν μόνο σε καρκινικά κύτταρα που έχουν χάσει την προστασία από τους ιούς. Μια καινοτόμος θεραπεία δοκιμάζεται επί του παρόντος σε άτομα με καρκίνο του ήπατος.
5. Καλός και κακός νοροϊός
Οι νοροϊοί είναι παθογόνα που προκαλούν έμετο, διάρροια και συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη. Όχι μόνο οι άνθρωποι πάσχουν από αυτά, αλλά και ποντικοί εργαστηρίου, ο ιός καταστρέφει εύκολα ολόκληρες αποικίες φτωχών τρωκτικών.
Ωστόσο, ορισμένα στελέχη νοροϊού έχουν αποδειχθεί ευεργετικά σε ποντίκια που έχουν αναπτυχθεί σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον. Στο σώμα τέτοιων πειραματικών ατόμων, δεν υπήρχαν αρκετά κύτταρα Τ και Β, τα οποία έβλαψαν τα έντερα και την ασυλία τους. Και όταν προστέθηκε νοραϊός ποντικού, ο εντερικός ιστός αποκαταστάθηκε σε "αποστειρωμένα" ζώα και η ανοσολογική άμυνα αυξήθηκε.
Ίσως, στο μέλλον, στους ανθρώπους να δοθούν ορισμένα στελέχη νοροϊού για τη θεραπεία γαστρεντερικών παθήσεων.
4. Χάρη στον ρετροϊό για ζωντανή γέννηση
Ο τοκετός είναι μια πολύπλοκη και μακρά διαδικασία. Και, ίσως, μερικές γυναίκες θα προτιμούσαν να γεννήσουν γρήγορα αυγά, όπως φίδια ή χελώνες, αντί για μακρές γεννήσεις. Αλλά δυστυχώς, οι λεγόμενοι "ενδογενείς ρετροϊοί" πρέπει να ευχαριστηθούν για την έλλειψη αυτής της δυνατότητας.
Σύμφωνα με ορισμένους επιστήμονες, αυτοί οι αρχαίοι ιοί εμφανίστηκαν στους προγόνους μας και προκάλεσαν μετάλλαξη στον γενετικό κώδικα. Λόγω αυτής της μετάλλαξης, τα θηλαστικά ανέπτυξαν τον πλακούντα και την ικανότητα να ζουν γέννηση, η οποία ήταν μια πραγματική εξελικτική ανακάλυψη. Με την επέκταση της ενδομήτριας ανάπτυξης, οι επιστήμονες συσχετίζουν τις σημαντικότερες αλλαγές που σημειώθηκαν στα θηλαστικά πριν από περίπου 60 εκατομμύρια χρόνια. Το μέγεθος του εγκεφάλου τους αυξήθηκε και οι ψυχικές τους ικανότητες αναπτύχθηκαν σταδιακά.
3. Οι ιοί Gammherpes δεν μπορούν να δηλητηριαστούν
Είστε εξοικειωμένοι με την αγωνία της τροφικής δηλητηρίασης; Αυτή η κατάσταση προκαλείται συχνά από τα βακτήρια Listeria monocytogenes. Αλλά για κάθε μόλυνση υπάρχει δικαίωμα. Και σε αυτήν την περίπτωση, είναι μια άλλη λοίμωξη - ένας γάμος έρπης τύπου MHV-68. Αποδείχθηκε ότι αυτή η λοίμωξη, προχωρώντας σε λανθάνουσα μορφή, αυξάνει την αντίσταση του ανθρώπινου σώματος στα Listeria monocytogenes.
Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι πρέπει να πιάσετε κρύες πληγές για να απαλλαγείτε από την απειλή τροφικής δηλητηρίασης.
2. Οι αδενοϊοί μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία του καρκίνου
Αυτοί είναι πολύ συνηθισμένοι και εξαιρετικά μεταδοτικοί ιοί. Ευτυχώς, με όλα αυτά, δεν είναι πολύ επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Για παράδειγμα, μπορούν να προκαλέσουν κρυολογήματα, γαστρεντερίτιδα στα παιδιά και - πιο επικίνδυνη - πνευμονία σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.
Σε αυτήν την περίπτωση, το στέλεχος του αδενοϊού τύπου 52 (HAdV-52) μπορεί να συνδεθεί με έναν συγκεκριμένο τύπο υδατάνθρακα που βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα. Αυτό το χαρακτηριστικό του αδενοϊού απαιτεί περαιτέρω μελέτη, αλλά δίνει ελπίδα για μια πιο επιτυχημένη καταπολέμηση διαφόρων τύπων καρκίνου στο μέλλον.
1. Ο ιός θα σώσει από τη ζέστη
Στην πρώτη θέση στη λίστα των ιών που είναι χρήσιμοι για την ανθρωπότητα είναι ένας μικροοργανισμός που δεν βρίσκεται στο ανθρώπινο σώμα.Αλλά είναι ακόμη απαραίτητο, όχι μόνο για τους ανθρώπους, αλλά για τα φυτά να αντέχουν σε πολύ θερμές θερμοκρασίες.
Αυτός είναι ένας ιός που μολύνει μύκητα ενδοφυτών. Και αυτό, με τη σειρά του, αναπτύσσεται σε τροπικό κεχρί, το οποίο δεν ενδιαφέρεται για την τροπική ζέστη.
Οι επιστήμονες μπόρεσαν να προσκολλήσουν τον ιό σε άλλα φυτά και απέκτησαν αντίσταση σε υψηλές θερμοκρασίες. Οι ερευνητές μπόρεσαν να καλλιεργήσουν τομάτες σε έδαφος που έφτασε τους 60 βαθμούς Κελσίου. Όταν «απομακρύνθηκε» ο ιός, το φυτό έχασε αμέσως την αντοχή του στη θερμότητα.
