Οι 10 κορυφαίες χώρες που δεν έχουν πολεμήσει ποτέ με άλλες χώρες

Οι περισσότερες χώρες συνεχίζουν να αυξάνουν τον στρατιωτικό τους προϋπολογισμό και να δημιουργούν ολοένα και πιο περίπλοκα όπλα δολοφονίας. Ωστόσο, ορισμένες χώρες αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτόν τον αγώνα. Οι 10 κορυφαίες χώρες που αγαπούν την ειρήνη και έχουν εγκαταλείψει στρατιωτικές συγκρούσεις με άλλες χώρες - στη βαθμολογία μας.

10. Ισλανδία

Ένα μικρό νησιωτικό κράτος ανοίγει τη λίστα με τις πιο μη-πολεμικές χώρες στον κόσμο. Και παρόλο που η ιστορία της έχει πάνω από μια χιλιετία, απέκτησε την ανεξαρτησία της πρόσφατα - το 1944.

Έκτοτε, η Ισλανδία δεν έχει μόνιμο στρατό, ναυτικό ή αεροπορική δύναμη. Το περισσότερο που μπορούν να αντέξουν οι Ισλανδοί είναι η στρατιωτική ακτοφυλακή, η οποία είναι υπεύθυνη για την προστασία της χώρας και μερικές φορές ακόμη και στέλνει ειρηνευτικούς στα σημεία των παγκόσμιων συγκρούσεων.

Καθ 'όλη την ιστορία της ως ανεξάρτητο κράτος, η Ισλανδία δεν συμμετείχε ποτέ σε έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας, δεν εισέβαλε ποτέ στην επικράτεια άλλου κράτους. Επιπλέον, στο ισλανδικό σύνταγμα δεν υπάρχει καθόλου άρθρο σχετικά με την κήρυξη πολέμου σε άλλο κράτος.

Και ακόμη και εκείνοι οι "Cod Wars" όταν η Ισλανδία αγωνίστηκε για το δικαίωμα επέκτασης της αλιευτικής ζώνης, στην πραγματικότητα, ήταν μικροσκοπικές παραστρατιωτικές εμπορικές συγκρούσεις σε παγκόσμια κλίμακα. Οι μέγιστες απώλειες για ολόκληρη την περίοδο των πολέμων ήταν κομμένες τράτες και περίπου 55 κριοί από ισλανδικά και βρετανικά πλοία μεταξύ τους. Και για τους τρεις «πολέμους» δεν υπήρχε ούτε μία ανθρώπινη θυσία. Σήμερα Ισλανδία - η ασφαλέστερη χώρα στον κόσμο.

9. Μάλτα

Το αρχιπέλαγος, στο οποίο βρίσκεται η πολιτεία της Μάλτας, πλένεται από τα ζεστά νερά της Μεσογείου. Για πολλά χρόνια αυτή η γη είχε μεγάλη στρατηγική σημασία, καθώς βρισκόταν στο κέντρο των θαλάσσιων διαδρομών μεταξύ Ευρώπης, Αφρικής και Ασίας. Με την πάροδο των αιώνων, τα νησιά πέρασαν από χέρι σε χέρι, μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα η Μεγάλη Βρετανία το ανέλαβε.

Από τότε, η Μάλτα ήταν «υπό το προτεκτοράτο της Βασίλισσας» μέχρι το 1964, όταν κατάφερε να αποκτήσει ανεξαρτησία. Και το 1974, οι Μαλτέζοι μπόρεσαν να επιτύχουν πραγματική ουδετερότητα αφαιρώντας όλες τις βρετανικές βάσεις από την επικράτειά τους.

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι με μια τέτοια ιστορία (και δεδομένου του μικρού πληθυσμού και του μικρού εδάφους), οι Μαλτέζοι δεν θέλουν να πολεμήσουν καθόλου. Και η αεροπορική τους δύναμη ασχολείται πρωτίστως με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του λαθρεμπορίου ναρκωτικών, των μεταναστών και των λαθροθηριών, και επίσης βοηθά στη διεξαγωγή επιχειρήσεων διάσωσης στη θάλασσα.

8. Παλάου

Το μικρό νησιωτικό έθνος, χαμένο στον Ειρηνικό Ωκεανό, απέκτησε ανεξαρτησία μόλις το 1994. Τέσσερα χρόνια μετά από αυτήν την ημερομηνία, η Γερουσία αποφάσισε να μετατρέψει το κράτος σε υπεράκτιο χρηματοοικονομικό κέντρο, στην οποία το κράτος παραμένει μέχρι σήμερα.

Εκτός από τις εμπορικές υποθέσεις, οι Παλάουες ενδιαφέρονται επίσης για το περιβάλλον, για παράδειγμα, ήταν οι πρώτοι στον κόσμο που δημιούργησαν καταφύγιο για καρχαρίες, απαγορεύοντας τους από την εμπορική αλιεία στα ύδατα αυτής της μικρής πολιτείας και έλαβαν επίσης ορισμένα μέτρα για την προστασία των υδάτινων πόρων τους.

Από την ίδρυσή του, ο Παλάου δεν έχει πολεμήσει με κανέναν και δεν έχει δείξει ακόμη μια τέτοια επιθυμία. Και οι ένοπλες δυνάμεις του Παλάου είναι ένας ναυτικός οργανισμός επιβολής του νόμου με μόνο δύο περιπολικά σκάφη.

7. Τσεχική Δημοκρατία και Σλοβακία

Παραδεχόμαστε, εδώ εξαπατήσαμε λίγο και πήραμε την ημερομηνία της 1ης Ιανουαρίου 1993 ως αντίστροφη μέτρηση.Τότε ήταν που η πρώην Τσεχοσλοβακία χωρίστηκε σε δύο χώρες - την Τσεχική Δημοκρατία και τη Σλοβακία. Η επανάσταση του βελούδου ακολούθησε το διαζύγιο βελούδου Και παρόλο που οι πολίτες και των δύο χωρών εξέφρασαν τη λύπη τους για το γεγονός ότι η χώρα τους, η οποία γεννήθηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, έπαψε να υπάρχει, γενικά, ζούσαν καλά από τότε.

Και οι δύο χώρες έγιναν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και η Σλοβακία έφτασε ακόμη και στο ευρώ), οι οικονομίες τους είναι σταθερές και δεν θέλουν να πολεμήσουν με κανέναν. Αν και και οι δύο χώρες έχουν στρατούς, και στέλνουν τακτικά τους στρατιώτες τους για να συμμετάσχουν σε ειρηνευτικές πρωτοβουλίες.

6. Σεϋχέλλες

Είναι μια ομάδα νησιών που βρίσκονται στα ανατολικά παράλια της αφρικανικής ηπείρου. Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει 115 νησιά, και μόνο δύο από αυτά κατοικούνται. Η Δημοκρατία των Σεϋχελλών απέκτησε ανεξαρτησία το 1976 και έκτοτε δεν έχει συμμετάσχει σε στρατιωτικές συγκρούσεις με άλλες χώρες (αν και είχε πολλές εσωτερικές συγκρούσεις - τα γειτονικά κράτη δεν δίστασαν να στείλουν αποσπάσματα μισθοφόρων για να επηρεάσουν την ισορροπία των πολιτικών δυνάμεων στη χώρα).

Τώρα το νεαρό νησιωτικό έθνος ανησυχεί περισσότερο για το πρόβλημα της πειρατείας. Οι Σεϋχέλλες χάνουν το 4% του ΑΕγχΠ κάθε χρόνο λόγω λαθροθηρίας από Σομαλούς ψαράδες και μισθοφόρους.

5. Βατικανό

Στην τρέχουσα μορφή του η μικρότερη πολιτεία του Βατικανού γεννήθηκε το 1929 και έκτοτε παρέμεινε ουδέτερος. Είναι αλήθεια, δεδομένου ότι η επικράτειά της συνορεύει με την Ιταλία από όλες τις πλευρές, εμπίπτει στην προστασία των ιταλικών ενόπλων δυνάμεων, ακόμη και παρά την απουσία επίσημης συμφωνίας για την άμυνα.

Το παπικό κράτος δεν έχει τις δικές του ένοπλες δυνάμεις, αν και υπάρχει η λεγόμενη «Ελβετική Φρουρά» - μια μικρή μονάδα στρατιωτικού προσωπικού που είναι υπεύθυνη για την προσωπική ασφάλεια του Πάπα και των λίγων κατοίκων του κράτους. Ο αριθμός των φρουρών είναι τώρα περίπου 150 άτομα. Το να μπείτε στις τάξεις τους δεν είναι τόσο εύκολο:

• οι φρουροί πρέπει να είναι άντρες
• Καθολικοί,
• άγαμος
• άψογη συμπεριφορά (επιπλέον, τεκμηριωμένη),
• ηλικίας από 19 έως 30 ετών,
• και ύψος τουλάχιστον 175 cm.

4. Βανουάτου

Αυτό το μικρό νησιωτικό έθνος βρίσκεται στα ζεστά νερά του Ειρηνικού Ωκεανού. Είναι γνωστό κυρίως στους τουρίστες για τις όμορφες παραλίες του και τη γενικότερη χαλαρή ατμόσφαιρα του θερέτρου. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι θα τολμούσε να αφήσει αυτά τα ουράνια μέρη για να συμμετάσχει σε εχθροπραξίες. Έτσι, οι Βανουάτες δεν θέλουν.

Για πολλά χρόνια, το Βανουάτου ήταν μια εξαιρετικά ειρηνική χώρα. Είναι αλήθεια, κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ βρίσκονταν στο έδαφος του κράτους, αλλά κανένα από τα νησιά δεν δέχθηκε άμεση επίθεση. Η τελευταία στρατιωτική σύγκρουση στην οποία συμμετείχαν οι Βανουάτες ήταν ο εμφύλιος πόλεμος καρύδας, ο οποίος διήρκεσε μόνο μερικές εβδομάδες το 1980 και οδήγησε στη διακήρυξη ανεξαρτησίας του Βανουάτου.

3. Κόστα Ρίκα

Παραδόξως, ο κατάλογος των χωρών που δεν έχουν πολεμήσει με άλλες περιλαμβάνει ένα από τα κράτη της Κεντρικής Αμερικής, το οποίο δεν διακρίθηκε ποτέ από μια ήρεμη διάθεση. Ωστόσο, οι Κόστα Ρίκοι δεν τους αρέσουν τόσο πολύ η βία, ώστε ρητά να απαγορεύουν τη σύσταση μόνιμου στρατού στο σύνταγμα της χώρας. Ο ΟΗΕ ήταν τόσο εντυπωσιασμένος από την επιθυμία της χώρας για ειρήνη που ίδρυσε ακόμη και Πανεπιστήμιο Ειρήνης στο Ciudad Colon.

Είναι αλήθεια ότι οι κακές γλώσσες υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα ο λόγος δεν είναι η ειδική ειρήνη της χώρας, αλλά το προτεκτοράτο των Ηνωμένων Πολιτειών. Γιατί να ξοδέψετε χρήματα σε στρατεύματα όταν ο μεγάλος αδερφός σας είναι πάντα έτοιμος να βοηθήσει;

Η τελευταία στρατιωτική σύγκρουση στην οποία συμμετείχαν οι Κόστα Ρίκοι ήταν στα μέσα του περασμένου αιώνα. Τότε ο εμφύλιος πόλεμος σκότωσε τη ζωή περίπου 2.000 ανθρώπων

2. Λιχτενστάιν

Η ειρήνη στο Λιχτενστάιν λαμβάνεται τόσο σοβαρά ώστε οι πολίτες αυτής της χώρας αποφάσισαν να μην έχουν καθόλου στρατό και να στείλουν τους στρατιώτες τους στο σπίτι. Αυτό συνέβη το 1868, και η δικαιολογία ήταν το κόστος των ενόπλων δυνάμεων (το κράτος τραπεζίτης αποφάσισε να μην ξοδέψει χρήματα για κροταλίες saber).

Από τότε, το Λιχτενστάιν δεν συμμετείχε ποτέ σε εχθροπραξίες. Ακόμα κι αν οι μάχες μεταξύ άλλων χωρών έγιναν πολύ κοντά στα σύνορα αυτού του μικρού κράτους - όπως κατά τη διάρκεια του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.

1. Ελβετία

Η Ελβετία είναι ουδέτερη από το 1815. Και παρόλο που δύο παγκόσμιοι πόλεμοι ξέσπασαν απευθείας στα σύνορα αυτού του μικρού κράτους, η Ελβετία δεν έστειλε στρατεύματα πουθενά.

Η τελευταία στρατιωτική σύγκρουση στην οποία συμμετείχε ο ελβετικός στρατός ήταν ο εμφύλιος πόλεμος στο Σόντερμπουργκ στα μέσα του 19ου αιώνα, που προκλήθηκε από αντιφάσεις μεταξύ των καθολικών και των προτεσταντικών τμημάτων του πληθυσμού. Σύμφωνα με τα σημερινά πρότυπα, η κλίμακα των εχθροπραξιών και των απωλειών μεταξύ των στρατευμάτων ήταν πολύ μικρή (λιγότεροι από 150 άνθρωποι πέθαναν, περίπου 500 τραυματίστηκαν).

"Αν θέλεις ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο." Για όλη την ηρεμία τους, οι Ελβετοί έκαναν αυτό το ρητό. Η χώρα έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά όσον αφορά τον αριθμό των ατόμων που κατέχουν όπλα, και όχι στην Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, κυκλοφορούν περίπου 2-3 ​​εκατομμύρια όπλα στην Ελβετία. Αυτό σημαίνει ότι για κάθε 100 κατοίκους υπάρχουν 29 κομμάτια! Όσον αφορά αυτόν τον δείκτη, η Ελβετία είναι δεύτερη μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Υεμένη.

Και αν προσθέσουμε στον αριθμό των όπλων την υποχρέωση να υπηρετείς στο στρατό για οποιονδήποτε άντρα έχει εισέλθει στο προσχέδιο ηλικίας (οι γυναίκες μπορούν να αρνηθούν), γίνεται σαφές ότι η Ελβετία δεν θα εγκαταλείψει την ουδετερότητά της τόσο εύκολα.