Σπίτι Τα περισσότερα στον κόσμο Οι πιο διάσημοι πίνακες του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Οι πιο διάσημοι πίνακες του Λεονάρντο ντα Βίντσι

Οι πίνακες του Λεονάρντο ντα Βίντσι είναι όμορφοι και γεμάτοι μυστήρια. Έχουν φτάσει σε έναν αδιανόητο βαθμό τελειότητας, επειδή ο πλοίαρχος εργάστηκε σε κάθε μια από τις δημιουργίες του για αρκετά χρόνια.

Η κατάταξή μας απαριθμεί όλα οι μεγαλύτεροι πίνακες του Λεονάρντο ντα Βίντσι, με φωτογραφίες, ονόματα και λεπτομερείς πληροφορίες για καθένα από αυτά. Η λίστα δεν περιλάμβανε σχέδια εφευρέσεων, κινούμενα σχέδια, καθώς και πίνακες για τους οποίους οι κριτικοί τέχνης έχουν αμφιβολίες ότι ανήκουν στο πινέλο του Λεονάρντο. Επίσης, δεν συμπεριλήφθηκαν στην επιλογή αντίγραφα ζωγραφικής που δεν έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.

18. Άντρας Βιτρούβιου

Vitruvian Man
Vitruvian Man

Χρόνια γραφής: 1490.
Που είναι: Γκαλερί Ακαδημίας, Βενετία.
Υλικά: στυλό, μελάνι, ακουαρέλα σε χαρτί.
Διαστάσεις: 34,3 x 24,5 εκ.

Εάν λέτε ότι δεν είναι πίνακας, αλλά σχέδιο, τότε θα έχετε απόλυτο δίκιο. Πράγματι, ο Άντρας του Βιτρούβιου είναι ένα σχέδιο, μια απεικόνιση του Λεονάρντο για το βιβλίο του μεγάλου αρχαίου Ρωμαίου αρχιτέκτονα Μάρκου Βιτρούβιου και τοποθετείται σε ένα από τα ημερολόγιά του.

Ωστόσο, αυτό το σχέδιο δεν είναι λιγότερο διάσημο από τους πίνακες στη λίστα μας. Θεωρείται όχι μόνο έργο τέχνης, αλλά και επιστημονικό έργο. Και δείχνει τις ιδανικές αναλογίες του ανθρώπινου σώματος.

Μετά τη μελέτη των μαθηματικών και της γεωμετρίας, ιδιαίτερα του έργου του Βιτρούβιου, η δίψα του Λεονάρντο για γνώση έφτασε στο αποκορύφωμά της. Στο The Vitruvian Man, εφάρμοσε την ιδέα της καθολικής συμμετρίας, της χρυσής αναλογίας ή της «θεϊκής αναλογίας» όχι μόνο στο μέγεθος και το σχήμα, αλλά και στο βάρος.

  • 6 παλάμες = 1 cubit;
  • μήκος από το άκρο της μακρύτερης έως της χαμηλότερης βάσης των 4 δακτύλων = 1 παλάμη.
  • 4 παλάμες = 1 πόδι;
  • έκταση βραχίονα = ύψος;
  • 4 παλάμες = 1 βήμα.
  • 4 κιλά ή 24 παλάμες = ύψος ατόμου.

Άλλοι διάσημοι πίνακες του Λεονάρντο ντα Βίντσι που περιλαμβάνουν την αρχή της χρυσής αναλογίας είναι η Μόνα Λίζα, ο Ευαγγελισμός και ο Μυστικός Δείπνος.

17. Παναγία του Γαρίφαλου

Μαντόνα του γαρίφαλου
Μαντόνα του γαρίφαλου

Χρόνια γραφής: 1478 — 1480.
Που είναι: Old Pinakothek, Μόναχο.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 42 x 67 εκ.

Πολλοί ιστορικοί τέχνης αποδίδουν αυτό το έργο στον νεαρό Λεονάρντο, όταν εξακολουθούσε να εργάζεται ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο ζωγραφικής του Verrocchio. Υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που υποστηρίζουν αυτήν την έκδοση, για παράδειγμα, τις λεπτομέρειες του προσώπου της Madonna, το σχέδιο των μαλλιών της, το τοπίο έξω από το παράθυρο, καθώς και το απαλό και διάχυτο φως χαρακτηριστικό του Ιταλού καλλιτέχνη.

Δυστυχώς, τα χρόνια δεν έφεραν τη ζωγραφική, και λόγω ακατάλληλης αποκατάστασης, η επιφάνεια του στρώματος βαφής έγινε άνιση.

16. Ευαγγελισμός

Ευαγγελισμός
Ευαγγελισμός

Χρόνια γραφής: 1472 — 1476.
Που είναι: Ουφίτσι, Φλωρεντία.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 98 x 217 εκ.

Ήταν με το «Ευαγγελισμό» που ξεκίνησε ως καλλιτέχνης Λεονάρντο ντα Βίντσι.Αυτός ο πίνακας υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε σε συνεργασία με την Andrea del Verrocchio, στο εργαστήριο του οποίου δόθηκε σε ηλικία 14 ετών. Προς όφελος της δημιουργίας του μελλοντικού διάσημου Ιταλού δασκάλου, η εκπληκτική ανατομική ακρίβεια, χαρακτηριστικό όλων των έργων του Λεονάρντο, καθώς και διάφορα σκίτσα στα ημερολόγια που έχουν επιβιώσει μέχρι την εποχή μας μιλά. Υπέρ της συγγραφής άλλου προσώπου - τη φύση των εγκεφαλικών επεισοδίων και τη σύνθεση των χρωμάτων με τα οποία ζωγράφισε η Μαρία. Περιέχουν μόλυβδο, μη χαρακτηριστικό για το da Vinci.

Είναι ενδιαφέρον ότι, αν κοιτάξετε την εικόνα ενώ στέκεται ακριβώς μπροστά της, τότε παρατηρούνται κάποια ελαττώματα στην ανατομία. Για παράδειγμα, το χέρι της Μαίρης φαίνεται να είναι κάπως μακρύτερο από το συνηθισμένο για τους απλούς κατοίκους του πλανήτη Γη. Ωστόσο, αν πάτε στη δεξιά πλευρά της εικόνας και κοιτάξετε από εκεί, τότε το χέρι της Μαρίας μειώνεται μαγικά, η ίδια γίνεται μεγαλύτερη και το κέντρο βάρους της πλοκής μεταφέρεται στη φιγούρα της - όπως ορίζεται από την πλοκή. Πιθανότατα, η φερόμενη ανωμαλία στη σωματική διάπλαση είναι το αποτέλεσμα μιας προσεκτικά σχεδιασμένης οπτικής ψευδαίσθησης: ο πίνακας έπρεπε να κρέμεται υπό γωνία προς τον θεατή.

15. Βάπτιση του Χριστού

Βάπτισμα του Χριστού
Βάπτισμα του Χριστού

Χρόνια γραφής: 1476
Που είναι: Ουφίτσι, Φλωρεντία.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 177 x 151 εκ.

Και αυτό το έργο έγραψε ο Leonardo σε συνεργασία με τον δάσκαλό του. Σύμφωνα με τον Giorgio Vasari, ο οποίος συνέταξε τη βιογραφία του καλλιτέχνη, ο Verrocchio ανέθεσε στον νεαρό μαθητευόμενο (τη στιγμή της σύνταξης της ζωγραφικής, ο Λεονάρντο ήταν 24 ετών) να ζωγραφίσει τη μορφή ενός λευκού μαλλιού αγγέλου στην αριστερή γωνία του πίνακα. Ο δάσκαλος ήταν τόσο εντυπωσιασμένος από την ικανότητα του μαθητή που, ντροπιασμένος, δεν άρχισε πλέον να ζωγραφίζει.

14. Πορτρέτο της Ginevra de Benchi

Πορτρέτο της Ginevra de Benchi
Πορτρέτο της Ginevra de Benchi

Χρόνια γραφής: 1474 — 1478.
Που είναι: Εθνική Πινακοθήκη, Ουάσιγκτον.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 38,8 x 36,7 εκ.

Ένα στεφάνι από δάφνες και κλαδιά φοινικών στο πίσω μέρος της εικόνας υποδηλώνει ότι η γυναίκα που απεικονίζεται σε αυτό δεν είναι εύκολο. Το πρώτο στεφάνι δείχνει ποιητικές αναζητήσεις της και το δεύτερο δείχνει ότι δεν είναι ξένη στο έλεος και τη συμπόνια. Αυτή η εντύπωση υποστηρίζεται από την αυστηρή και κάπως αυστηρή ομορφιά του μοντέλου, το ανοιχτόχρωμο δέρμα της αλαβάστρας και το γέρσιμο, σαν να στο διαλογισμό, τα βλέφαρα. Η σχεδόν πλήρης απουσία κοσμημάτων και ένδυσης με έμφαση δείχνουν τις πνευματικές της αναζητήσεις. Και σωστά - ο πίνακας απεικονίζει την ποιήτρια Ginevra de Benchi.

Ο τρόπος της εικόνας (ειδικά σκίαση με τα δάχτυλα - ο Λεονάρντο μόλις άρχισε να κυριαρχεί αυτή την τεχνική, οπότε το στρώμα βαφής είναι άνισο σε μέρη) ήδη μιλά δυνατά για την ικανότητα του δημιουργού. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικός απαλός φωτισμός και τοπίο στο παρασκήνιο, σαν να τυλίγεται σε μια λαμπερή ομίχλη.

13. Madonna Benoit

Madonna Benoit
Madonna Benoit

Χρόνια γραφής: 1479 — 1481.
Που είναι: Ερμιτάζ, Αγία Πετρούπολη.
Υλικά: ελαιογραφία σε καμβά.
Διαστάσεις: 48 x 31,5 εκ.

«Το φάντασμα μιας ηλικιωμένης γυναίκας» με «ζαρωμένο λαιμό», «πρησμένο μικρό σώμα» και «οδοντωτό χαμόγελο» - τόσο αδιάκριτα λόγια, η εικόνα περιγράφεται από τον Αμερικανό κριτικό τέχνης, τον οποίο οι ιδιοκτήτες - η οικογένεια Benois - ήταν επιφορτισμένοι με την καθιέρωση της συγγραφής. Παρ 'όλα τα πολύχρωμα επίθετα, το αποδίδει ακόμα ότι ανήκει στη βούρτσα του Λεονάρντο ντα Βίντσι - αυτό υποστηρίζεται τόσο από τον τρόπο ζωγραφικής όσο και από το απαλό διασκορπισμένο φως που υπάρχει στον καλλιτέχνη, το οποίο δημιουργεί φυσικά τον όγκο δύο μορφών.

Μία από τις συμβολικές λεπτομέρειες είναι ένα σταυρόφυτο φυτό που υπονοεί τη μοίρα του παιδιού. Ωστόσο, ούτε η μητέρα ούτε το μωρό το γνωρίζουν ακόμα. Παίζει απρόσεκτα και τον κοιτάζει με χαμόγελο.

12. Λατρεία των Μάγων

Λατρεία των Μάγων
Λατρεία των Μάγων

Χρόνια γραφής: 1479 — 1482.
Που είναι: Ουφίτσι, Φλωρεντία.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 246 x 243.

Ένας από τους πίνακες του μεγάλου καλλιτέχνη, γλύπτη, επιστήμονα και μηχανικού της Αναγέννησης, δυστυχώς, παρέμεινε ημιτελής. Ο Λεονάρντο μετακόμισε στον τόπο κατοικίας του στο Μιλάνο και δεν επρόκειτο να επιστρέψει. Ευτυχώς, οι πελάτες κράτησαν μια ημιτελή εικόνα.Έχει μια μη τυπική σύνθεση και πλούσιο συμβολικό νόημα.

Για παράδειγμα, η Μαρία κάθεται κάτω από μια βελανιδιά, που είναι σύμβολο αιωνιότητας, ένας φοίνικας μεγαλώνει στο βάθος - ένα σημάδι της Ιερουσαλήμ, και τα ερείπια ενός ειδωλολατρικού ναού στον ορίζοντα είναι η καταστροφή της ειδωλολατρικής θρησκείας, η οποία αντικαταστάθηκε από τον Χριστιανισμό.

11. Άγιος Jerome στην έρημο

Άγιος Jerome στην έρημο
Άγιος Jerome στην έρημο

Χρόνια γραφής: 1480 — 1490.
Που είναι: Βατικανό Πινακοτέκ.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 103 x 75 εκ.

Παρά το γεγονός ότι ο πίνακας παρέμεινε ημιτελής, έκανε έντονη εντύπωση στους συγχρόνους. Αυτό οφείλεται κυρίως στην εκπληκτική ανατομική ακρίβεια της εικόνας του ανθρώπινου σώματος, για την οποία ο Λεονάρντο ήταν διάσημος.

Μια δύσκολη μοίρα περίμενε την εικόνα - μετά από λίγο καιρό η εργασία πριονίστηκε και οι σανίδες χρησιμοποιήθηκαν για τους περισσότερους βασικούς σκοπούς. Υποστηρίζεται ότι ένας από τους λάτρεις της τέχνης βρήκε μέρος του πίνακα με τη μορφή καπακιού στο στήθος.

10. Madonna Litta

Μαντόνα Λίττα
Μαντόνα Λίττα

Χρόνια γραφής: 1478 — 1482.
Που είναι: Ερημητήριο.
Υλικά: τέμπερα, σανίδα.
Διαστάσεις: 42 x 33.

Η ικανότητα του μεγάλου Ιταλού καλλιτέχνη εκδηλώθηκε στις λεπτομέρειες, που αφηγούνται ένα είδος ιστορίας. Για παράδειγμα, το κόκκινο φόρεμα μιας γυναίκας έχει ειδικές τροφές, ένα εκ των οποίων είναι ραμμένο. Προφανώς, αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να σταματήσει ο θηλασμός. Αλλά ένα από αυτά άνοιξε βιαστικά - τα ράμματα και τα κρεμαστά άκρα του νήματος είναι ορατά.

9. Παναγία των βράχων

Μαντόνα των βράχων
Μαντόνα των βράχων

Χρόνια γραφής: 1483 - 1490 και 1495 - 1508.
Που είναι: Μουσείο του Λούβρου και Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 199 x 122 εκ

Υπάρχουν δύο σχεδόν πανομοιότυπα έργα του Leonardo στον κόσμο με το ίδιο όνομα. Το ένα είναι στο Παρίσι και το άλλο στο Λονδίνο. Η πρώτη έκδοση του da Vinci παραγγέλθηκε για τον πίνακα βωμών και με μια σαφώς καθορισμένη πλοκή. Ωστόσο, ο καλλιτέχνης θεώρησε προφανώς ότι το ταλέντο και η ικανότητά του του έδωσαν το δικαίωμα σε ορισμένες ελευθερίες. Ως αποτέλεσμα, υπήρχαν τόσα πολλά από αυτά που οι πελάτες αρνήθηκαν να πληρώσουν για την εργασία. Ξεκίνησε μια μακροχρόνια αντιδικία, η οποία, ωστόσο, τελείωσε σχετικά με επιτυχία. Η δεύτερη εκδοχή άρχισε να κρέμεται στην εκκλησία, και η πρώτη εξαφανίστηκε από τα ραντάρ της ιστορίας της τέχνης για περίπου εκατόν πενήντα χρόνια, μέχρι να βρεθεί στο θησαυροφυλάκιο των Γάλλων βασιλιάδων.

Όπως πολλοί άλλοι πίνακες του Leonardo, αυτός είναι γεμάτος κρυπτογραφημένα μηνύματα. Το Κυκλάμινο δίπλα στον Ιησού συμβολίζει την αγάπη, το primrose - αρετή, acanthus - την επερχόμενη ανάσταση και το St. John's wort - το αίμα που χύθηκε από χριστιανούς μάρτυρες. Ήταν αυτή η εικόνα που ο συγγραφέας του αναγνωρισμένου «Κώδικα Ντα Βίντσι» προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ως απεικόνιση των κατασκευών του, όπου δήλωσε ότι στην πραγματικότητα το νόημα της παραδοσιακής πλοκής είναι εντελώς διαφορετικό.

8. Πορτρέτο ενός μουσικού

Πορτρέτο ενός μουσικού
Πορτρέτο ενός μουσικού

Χρόνια γραφής: 1485 — 1487.
Που είναι: Βιβλιοθήκη Ambrosian, Μιλάνο.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 43 x 31.

Το μοναδικό πορτρέτο ενός άνδρα ανάμεσα στους διάσημους πίνακες του Ντα Βίντσι. Αρχικά, ιστορικοί της τέχνης πίστευαν ότι ο πίνακας απεικονίζει τον ίδιο τον Δούκα του Μιλάνου, προστάτη και φίλο του Λεονάρντο ντα Βίντσι (όσο ένα άτομο που κατέχει μια τέτοια κοινωνική θέση μπορεί να είναι φίλος κάποιου άλλου). Μέχρι αργότερα, ανακαλύφθηκε ότι ο νεαρός έπαιζε έναν κύλινδρο ξεκινώντας από τις λέξεις "αγγελικό τραγούδι". Ως εκ τούτου, ο πίνακας μετονομάστηκε σε "Πορτρέτο ενός μουσικού". Και ορισμένοι κριτικοί της τέχνης κάνουν μια τολμηρή υπόθεση ότι αυτός είναι ο ίδιος ο Leonardo, επειδή η μουσική ήταν επίσης μέρος της σφαίρας των ενδιαφερόντων του.

7. Κυρία με ερμίνα

Κυρία με ερμίνα
Κυρία με ερμίνα

Χρόνια γραφής: 1488 — 1490.
Που είναι: Μουσείο Czartoryski, Κρακοβία.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 54,8 x 40,3 εκ.

Παρόλο που μερικές φορές αμφισβητήθηκε η συγγραφή του ιδιοφυούς Ιταλού καλλιτέχνη, αυτή τη στιγμή οι κριτικοί της τέχνης συμφώνησαν ότι αυτός είναι ένας από τους καλύτερους πίνακες του Λεονάρντο ντα Βίντσι, αν όχι ο πιο τέλειος από εικονογραφική άποψη.Πιστεύεται ότι η καλλιτέχνης που λάτρευε τους γρίφους και τους κρυπτογράφους κρυπτογράφησε το όνομά της στην εικόνα ενός λευκού ζώου στην αγκαλιά του μοντέλου. Στα λατινικά, η οικογένεια νυφίτσα ονομάζεται gale και το όνομα του κοριτσιού είναι η Cecilia Gallerani.

Το ασπρόμαυρο δέρμα ενός ερμίνου (και το πορτρέτο πιθανότατα τον δείχνει) είναι μια τολμηρή πρόκληση για την κάπως αμφίβολη κατάσταση του δούκα της φυλακής γυναίκας του Μιλάνου. Σύμφωνα με τη δημοφιλή πεποίθηση, αυτό το ζώο εκτιμά την άψογη λευκή του γούνα τόσο πολύ που είναι έτοιμο να πεθάνει αντί να το λεκιάσει με βρωμιά.

6. Τελευταίο δείπνο

Μυστικός δείπνος
Μυστικός δείπνος

Χρόνια γραφής: 1495 — 1498.
Που είναι: ναός της Santa Maria delle Grazie, Μιλάνο.
Υλικά: τοιχογραφία.
Διαστάσεις: 460 x 880 εκ.

Στην πραγματικότητα, ένας από τους πιο διάσημους πίνακες του Leonardo da Vinci δεν είναι. Αυτό είναι ένα είδος του μεγαλύτερου και πιο ανεπιτυχή πειράματος του μεγάλου Ιταλού επιστήμονα. Στα τέλη του 15ου αιώνα, ο Δούκας του Μιλάνου διέταξε τον διάσημο καλλιτέχνη να ζωγραφίσει τον τοίχο του μοναστηριού για το ποσό που ισοδυναμεί τώρα με 700 χιλιάδες δολάρια.

Υποτίθεται ότι ο καλλιτέχνης, όπως πολλοί πριν από αυτόν, θα ζωγραφίζει σε ακατέργαστο γύψο - μετά το τελικό στίλβωση, ένας τέτοιος πίνακας θα ήταν δυνατός και ανθεκτικός. Ωστόσο, η τοιχογραφία επιβάλλει τους δικούς της περιορισμούς - εκτός από τον συγκεκριμένο τρόπο εφαρμογής χρωμάτων (πρέπει να γράψετε αμέσως και καθαρά, είναι αδύνατο να γίνουν περαιτέρω διορθώσεις), μόνο μερικές χρωστικές είναι κατάλληλες για αυτό. Και τότε η φωτεινότητά τους μειώνεται, «τρώγεται» από μια καλά απορροφητική επιφάνεια.

Για τον Λεονάρντο, ο οποίος ήταν σκεπτικός για τις αρχές, που έφτασε τα πάντα μόνος του και, προφανώς, ήταν αρκετά περήφανος για αυτήν την περίσταση, τέτοιοι περιορισμοί ήταν αφόρητοι. Με ένα πραγματικά αναγεννησιακό σκούπισμα, αποφάσισε να απορρίψει την κληρονομιά του παρελθόντος και να ξανασχεδιάσει ολόκληρη τη διαδικασία - από τη σύνθεση του γύψου έως τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν. Το αποτέλεσμα ήταν προβλέψιμο. Το στρώμα βαφής της τοιχογραφίας άρχισε να επιδεινώνεται δύο δεκαετίες μετά την ολοκλήρωση του έργου. Εκτός από τις ανεπιτυχείς τεχνικές λύσεις, η εικόνα υπέφερε από καιρό.

Αρχικά, οι κάτοικοι του μοναστηριού αποφάσισαν να κόψουν τα πόδια του Χριστού, κάνοντας μια πόρτα σε αυτό το μέρος, και στη συνέχεια μεσαίοι ζωγράφοι, προσπαθώντας να ανανεώσουν τη ζωγραφική, διαστρέβασαν άθεα την πλοκή του (για παράδειγμα, το χέρι ενός από τους αποστόλους μετατράπηκε σε ... ένα καρβέλι). Το κτίριο πλημμύρισε, στη συνέχεια κατασκευάστηκε ένα hayloft, και στον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο μια βόμβα έπληξε το ναό. Ευτυχώς, η τοιχογραφία δεν υπέστη ζημιές από αυτήν. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το 20% της αρχικής ζωγραφικής μόλις έφτασε στο χρόνο μας.

Είναι ενδιαφέρον ότι ήταν αυτή η θρυμματισμένη και από καιρού εις καιρόν χρωματισμένη εικόνα που για πολλά χρόνια ήταν ο πιο διάσημος πίνακας του da Vinci - και τι υπάρχει, ο μόνος που είναι προσβάσιμος από τον κοινό θεατή. Τα υπόλοιπα διατηρήθηκαν από τους πλούσιους αυτού του κόσμου. Το status quo άλλαξε μόνο με τη μεταφορά της Mona Lisa από την κρεβατοκάμαρα του Ναπολέοντα στο Λούβρο.

Από τις άλλες δύο τοιχογραφίες που δημιούργησε ο da Vinci, σώζονται μόνο θραύσματα μέχρι σήμερα.

5. Όμορφη Ferroniera

Όμορφη Ferroniera
Όμορφη Ferroniera

Χρόνια γραφής: 1493 — 1497.
Που είναι: Λούβρο, Παρίσι.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 62 x 44 εκ.

Ένας ενδιαφέρων θρύλος συνδέεται με έναν από τους πιο διάσημους πίνακες του Leonardo da Vinci. Όταν ήρθε η φωτογραφία στη Γαλλία, ένας από τους ιδιοκτήτες έγραψε μια επιγραφή - "Ferroniera". Αυτή η μυστηριώδης λέξη (όπως η αδιαμφισβήτητη ομορφιά μιας γυναίκας) έχει ενθουσιάσει τη φαντασία των ανθρώπων που είναι κοντά στην τέχνη για πολλά χρόνια.

Ο γενναίος «ιστορικός αγάπης», ο Guy Breton, που ήδη ζούσε στην εποχή μας, συνέθεσε μια ολόκληρη ιστορία. Η φερόμενη ως ανώνυμη ομορφιά ήταν η ερωμένη του Φραγκίσκου του Πρώτου και άρχισε να φοράει τα κοσμήματά της για να κρύψει τη μώλωπα που έλαβε τη νύχτα με τον βασιλιά.

Πιθανότατα, η Lucrezia Crivelli απεικονίζεται στη ζωγραφική του Leonardo da Vinci με τον τίτλο "The Beautiful Ferroniera". Ήταν μια από τις ερωμένες του προστάτη του Λεονάρντο, Δούκα του Μιλάνου. Και το όνομα προέρχεται από τη διακόσμηση της στο μέτωπο - ferronieres.

4. Το κεφάλι του κοριτσιού

Κορίτσι κεφάλι
Κορίτσι κεφάλι

Χρόνια γραφής: 1500 — 1505.
Που είναι: Εθνική Πινακοθήκη, Πάρμα.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 24,6 x 21 εκ.

Μια ημιτελής απεικόνιση μιας νεαρής γυναίκας με ένα ατημέλητο χτένισμα (εξ ου και το άλλο όνομα της ζωγραφικής - La Scapigliata, ατημέλητη) ζωγραφίστηκε με τρόπο παρόμοιο με άλλα ημιτελή έργα - ελαιοχρώματα με ελαφριά προσθήκη χρωστικής. Οι κριτικοί της τέχνης, ωστόσο, πιστεύουν ότι η αντίθεση ανάμεσα στα μαλλιά με ελάχιστα περίγραμμα και σε ένα υπέροχο πρόσωπο ήταν μέρος των σχεδίων του καλλιτέχνη.

Ο Λεονάρντο πιθανότατα εμπνεύστηκε από ένα απόσπασμα από τον αρχαίο συγγραφέα Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, δημοφιλές κατά την Αναγέννηση. Είπε ότι ο μεγάλος καλλιτέχνης Apelles άφησε σκόπιμα την τελευταία του εικόνα για την Αφροδίτη της Κω ημιτελή και ότι οι θαυμαστές τον θαύμαζαν περισσότερο από τα άλλα έργα του.

3. Η Αγία Άννα με την Παναγία και το Χριστό Παιδί

Αγία Άννα με την Παναγία και το Χριστό Παιδί
Αγία Άννα με την Παναγία και το Χριστό Παιδί

Χρόνια γραφής: 1501 — 1517.
Που είναι: Λούβρο, Παρίσι.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 168 x 112 εκ.

Το περιεχόμενο αυτής της εικόνας είναι βαθιά συμβολικό, η Μαρία κάθεται στην αγκαλιά της μητέρας της Άννας και φτάνει με τα χέρια της στον απόγονο της μήτρας της - το παιδί του Χριστού. Το αρνί συμβολίζει την ευγένεια και τη μελλοντική μοίρα του Σωτήρα ως θυσία για τις αμαρτίες του κόσμου.

Οι σύγχρονοι εκτίμησαν βαθιά τη ζωντάνια και τη φυσικότητα των εκφράσεων του προσώπου και των τριών συμμετεχόντων στη σκηνή - ειδικά το μυστηριώδες μισό χαμόγελο του Leonardo, από το οποίο η Άννα κοιτάζει την κόρη και τον εγγονό της.

2. Μόνα Λίζα (La Gioconda)

Μόνα Λίζα
Μόνα Λίζα

Χρόνια γραφής: 1502 — 1516.
Που είναι: Λούβρο, Παρίσι.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 76,8 x 53.

Ίσως, είναι δύσκολο να βρεθεί ένα άτομο στον κόσμο που δεν θα γνώριζε το "La Gioconda". Αυτό είναι μακράν το πιο διάσημο έργο των ταλαντούχων Ιταλών. Πολλά αινίγματα και μυστικά αυτής της ζωγραφικής του Leonardo da Vinci δεν έχουν ακόμη λυθεί:

Η "Μόνα Λίζα" είχε ένα ιδιαίτερο νόημα στη ζωή του καλλιτέχνη - δεν είναι μυστικό ότι μερικές φορές, παρασυρμένος από κάτι καινούργιο, επέστρεψε απρόθυμα στη διακοπή της εργασίας. Ωστόσο, δούλεψε στο "La Gioconda" με πάθος και ενθουσιασμό. Γιατί;

Δεν είναι σαφές ποιος απεικονίζεται στο πορτρέτο. Ήταν η σύζυγος του εμπόρου del Giocondo; Ή η ίδια γυναίκα που ποζάρει για το The Lady with the Ermine; Υπάρχει ακόμη και μια εκδοχή που ο Salai, ένας από τους μαθητευόμενους του καλλιτέχνη, απεικονίστηκε από αυτόν σε τουλάχιστον δύο ακόμη πίνακες, ως μοντέλο για τη Μόνα Λίζα.

Ποιο χρώμα ήταν αρχικά το φόρεμα της La Gioconda; Προφανώς, ο Λεονάρντο πειραματίστηκε ξανά με χρώματα, και πάλι απέτυχε, οπότε τίποτα δεν έμεινε από το αρχικό χρώμα των μανικιών. Παρεμπιπτόντως, οι σύγχρονοι θαύμαζαν τον πολυτελή χρωματισμό της εικόνας.

Και, τέλος, ένα μυστηριώδες μισό χαμόγελο - χαμογελά καθόλου ή είναι απλώς μια ψευδαίσθηση που δημιουργήθηκε επιδέξια από τον καλλιτέχνη λόγω των σκιών στις γωνίες των χειλιών;

1. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής

Ιωάννης ο Βαπτιστής
Ιωάννης ο Βαπτιστής

Χρόνια γραφής: 1508 — 1516.
Που είναι: Λούβρο, Παρίσι.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 69 x 57 εκ.

Ο τελευταίος πίνακας του καλλιτέχνη, ο οποίος υποτίθεται ότι απεικονίζει τον Salai - έναν από τους μαθητευόμενους του καλλιτέχνη, ο οποίος για άγνωστους λόγους απολάμβανε την ιδιαίτερη εύνοια του Leonardo. Ο δάσκαλος συγχώρεσε τον μαθητή πολύ. Μέχρι την κλοπή χρημάτων για ένα αδιάβροχο που αγοράστηκε εκ των προτέρων, στο οποίο ο Salai ήταν ντυμένος για τον "Bacchus" - έναν πίνακα που έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα μόνο με τη μορφή αντιγράφου. Ένα χαϊδεμένο πρόσωπο, προσεκτικά κατσαρωμένα μπούκλες και ένα ιδιαίτερα ανόητο μισό χαμόγελο δημιούργησαν ορισμένες αμφιβολίες σχετικά με τη φύση της σχέσης μεταξύ του πλοιάρχου και του μαθητευόμενου.

Ωστόσο, είναι δύσκολο να καταλάβουμε τίποτα από τα ημερολόγια του καλλιτέχνη - αφού κατηγορήθηκε για σοδομία σε νεαρή ηλικία, απέφυγε προσεκτικά να αναφέρει την προσωπική του ζωή οπουδήποτε. Σύμφωνα με τη διαθήκη, άφησε την περιουσία και τα χρήματά του, παρεμπιπτόντως, τον Λεονάρντο στον ίδιο Salai και έναν άλλο βοηθό.

Αυτοπροσωπογραφία του Τορίνο από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι

Λεονάρντο Ντα Βίντσι
Λεονάρντο ντα Βίντσι - Τορίνο αυτοπροσωπογραφία

Χρόνια γραφής: μετά το 1512.
Που είναι: Βασιλική Βιβλιοθήκη, Τορίνο.
Υλικά: αυθεντικό, χαρτί.
Διαστάσεις: 33,3 x 21,6 εκ.

Θεωρείται αυτοπροσωπογραφία του καλλιτέχνη, ζωγραφισμένο σε ηλικία 60 ετών. Το πορτραίτο φτιάχτηκε με ένα ραβδί για το σχέδιο από καολίνη και οξείδια σιδήρου, γι 'αυτό η εικόνα έχει κιτρινωπή απόχρωση. Προς το παρόν δεν εμφανίζεται λόγω ευθραυστότητας.

Η αντιπαράθεση συνεχίζεται γύρω από τη συγγραφή του δημοφιλούς έργου, παρά το γεγονός ότι η σκίαση πηγαίνει από αριστερά προς τα δεξιά, όπως ήταν συνήθως το Leonardo, αλλά ορισμένοι κριτικοί της τέχνης το θεωρούν ψεύτικο. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, κατά τη διάρκεια μιας ακτινογραφικής έρευνας, ένας πίνακας που χρονολογείται πιθανώς του 17ου αιώνα βρέθηκε κάτω από την εικόνα του ηλικιωμένου.

Ο πιο ακριβός πίνακας του Leonardo da Vinci σε μια ιδιωτική συλλογή: Σωτήρας του κόσμου

Σωτήρας του κόσμου
Σωτήρας του κόσμου

Κόστος: $400 000 000
Χρόνια γραφής:
1499 — 1507.
Που είναι: ιδιωτική συλλογή.
Υλικά: ελαιογραφία σε πίνακα κιμωλίας.
Διαστάσεις: 66 x 47 εκ.

Πολλοί κριτικοί τέχνης αμφιβάλλουν ότι ο συγγραφέας αυτής της εικόνας ήταν ακριβώς ο Λεονάρντο ντα Βίντσι. Για αυτόν τον λόγο, δεν συμπεριλήφθηκε στην κύρια λίστα μας. Ωστόσο, ο «Σωτήρας του Κόσμου» είναι αναμφίβολα ένας από τους τα πιο ακριβά έργα τέχνης στην ιστορία.

Στη δημοπρασία του Κρίστι τον Νοέμβριο του 2017, ο καμβάς πούλησε με εντυπωσιακά 400 εκατομμύρια δολάρια. Τώρα φυλάσσεται στην ιδιωτική συλλογή ενός από τους Σαουδάραβους πρίγκιπες και, πιθανώς, θα εκτίθεται στο υποκατάστημα του Λούβρου στη χώρα αυτή.

1 ΣΧΟΛΙΟ

Αφήστε ένα σχόλιο

Εισαγάγετε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας

itop.techinfus.com/el/

Τεχνικές

Αθλημα

Φύση