Συγγραφείς και αναγνώστες σε όλο τον κόσμο συμφωνούν ότι ορισμένα βιβλία είναι πιο δύσκολο να διαβαστούν από άλλα. Στον μεγαλύτερο ιστότοπο βιβλίων του διαδικτύου, Goodreads, εκατομμύρια αναγνώστες μοιράζονται πληροφορίες για βιβλία μεταξύ τους. Με βάση τις κριτικές τους, επιλέξαμε τα πιο δύσκολα λογοτεχνικά έργα στην ιστορία και τα συντάξαμε λίστα με τα πιο δύσκολα να διαβαστεί βιβλία στον κόσμο.
10. Heart of Darkness του Τζόζεφ Κόνραντ
Είδος: διήγηση, περιπέτεια.
Η λίστα με τα πιο δύσκολα κατανοητά βιβλία ανοίγει με την ιστορία του ταξιδιού του πρωταγωνιστή στις άγρια περιοχές της Μαύρης ηπείρου και της καρδιάς του. Η κύρια δυσκολία είναι ο αλληγορικός τρόπος αφήγησης, η ευελιξία και η αφθονία των νοημάτων. Εκτός από τις λεπτομερείς και μακρές εξηγήσεις του συγγραφέα, τι ακριβώς εννοεί.
9. "Endless Joke" του David Foster Wallace
Είδος: χιούμορ, σάτιρα, επιστημονική φαντασία.
Ο τόμος του βιβλίου (έχει περισσότερες από χίλιες σελίδες) είναι απλώς "λουλούδια" σε σύγκριση με οτιδήποτε άλλο. Οι αναγνώστες θα βρουν εναλλακτικά χρονοδιαγράμματα, αλληλένδετα και αποκλίνουσες, περισσότερους από διακόσια χαρακτήρες, και μια μη γραμμική αφηγηματική δομή. Και ένας τεράστιος αριθμός υποσημειώσεων (υπάρχουν περισσότερες από 388 από αυτές). Πολλά από αυτά έχουν τις δικές τους υποσημειώσεις, και ούτω καθεξής διαφημιστικά.
Εάν αποφασίσετε να δοκιμάσετε τα νεύρα σας για το ατελείωτο αστείο, σας συνιστούμε να βρείτε πρώτα στο Διαδίκτυο μια κατά προσέγγιση χρονολογία της αφήγησης, μια λίστα χαρακτήρων και μια περιγραφή του κόσμου στον οποίο λαμβάνει χώρα το βιβλίο. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το ατελείωτο αστείο μεταφράστηκε στα ρωσικά μόνο το 2018, σχεδόν το ένα τέταρτο του αιώνα μετά τη σύνταξη του βιβλίου.
8. "Έγκλημα και τιμωρία", Fyodor Dostoevsky
Είδος: φιλοσοφικό μυθιστόρημα, έγκλημα, ψυχολογικός ρεαλισμός.
Το πρώτο (αλλά όχι το τελευταίο) βιβλίο ενός ρωσόφωνου συγγραφέα στη λίστα των πιο δύσκολων βιβλίων. Το πιο δύσκολο για τους αναγνώστες είναι να ξεπεράσουν τις πρώτες εκατόμισι σελίδες, όταν ο Ρασκόλνικοφ περιπλανιέται στην αηδιαστική κίτρινη Πετρούπολη στο παραλήρημα.
Και σύμφωνα με τους αγγλόφωνους αναγνώστες, το πιο δύσκολο πράγμα στο βιβλίο είναι τα ονόματα. Για ένα ξένο αυτί, τα συνηθισμένα ρωσικά ονόματα είναι πολύ μεγάλα και δεν θυμούνται καλά. Μερικοί παραδέχτηκαν ότι έπρεπε να γράψουν τους χαρακτήρες σε ξεχωριστό φύλλο και να επικοινωνούν συνεχώς μαζί του σε μια προσπάθεια να καταλάβουν ποιος είναι ποιος.
7. Εκατό χρόνια μοναξιάς από τον Gabriel García Márquez
Είδος: μαγικός ρεαλισμός, επικό φανταστικό οικογενειακό έπος.
Ένα σπάνιο βιβλίο καλύπτει ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα όπως στο διάσημο μυθιστόρημα του Marquez. Περιγράφει τη ζωή επτά γενεών. Και έτσι ώστε ο αναγνώστης να μην σταματήσει, τα ονόματα των χαρακτήρων επαναλαμβάνονται τακτικά: για παράδειγμα, περισσότερο από το ήμισυ του ανδρικού πληθυσμού του βιβλίου ονομάζεται Aureliano. Προσπαθήστε να καταλάβετε ποιος είναι ποιος εδώ, ειδικά αν το φόντο του βιβλίου είναι ο μαγικός ρεαλισμός, όπου το εγκόσμιο και το εγκόσμιο είναι άρρηκτα συνυφασμένα με το μαγικό και το μαγικό.
6. «Πόλεμος και ειρήνη», Λέων Τολστόι
Είδος: ιστορία αγάπης, στρατιωτική πεζογραφία, ιστορία.
Αυτό το βιβλίο έφτασε στη λίστα των πιο δύσκολων αναγνωστών λογοτεχνικών έργων για έναν και μόνο λόγο - τον αριθμό των σελίδων.
Εάν δεν λάβετε υπόψη το μέγεθος του Πολέμου και της Ειρήνης, καθώς και τις τακτικές προσπάθειες του συγγραφέα να χτυπήσει τη φιλοσοφία (την οποία πολλοί αναγνώστες ξεφεύγουν γρήγορα), τότε το ίδιο το μυθιστόρημα είναι πολύ ενδιαφέρον. Υπάρχουν τα πάντα εδώ - ευγενείς εραστές, απόπειρες αυτοκτονίας, σκηνές κρεβατιών αναμεμειγμένες με εικόνες του πόνου και του θανάτου, και μάχες μεγάλης κλίμακας και πολλά άλλα κοινωνικά στρώματα. Πολλοί αναγνώστες που έχουν φτάσει στην τελευταία σελίδα με την τελευταία τους δύναμη αναφωνούν στην έκσταση: "Αυτό είναι το καλύτερο βιβλίο όλων αυτών που έχουμε διαβάσει!"
5. "Gravity's Rainbow" του Thomas Pynchon
Είδος: σάτιρα, επιστημονική φαντασία, ιστορία.
Η κβαντική μηχανική, η εξαφάνιση της ζωικής μάζας και η κερδοσκοπική μεταφυσική δεν είναι θέματα για τον μέσο μυαλό. Δεν είναι πιο εύκολο με τη δομή της αφήγησης: κάποιος παίρνει την εντύπωση ότι ο Pynchon προσπάθησε να γράψει όσο το δυνατόν πιο πυκνή και πλούσια. Λες και ο στόχος του ήταν να σπάσει σε 700 σελίδες κάτι που άλλος συγγραφέας δεν μπορούσε να πει ακόμη και για το 2000.
Τα μουσικά διαλείμματα, όταν τραγουδούν οι χαρακτήρες, αραιώνουν λίγο την ένταση της αφήγησης και το κάνουν συχνά και με ευχαρίστηση. Όσο για τα υπόλοιπα, το κείμενο είναι γεμάτο υπαινιγμούς, υπαινιγμούς και κρυφά εισαγωγικά, οπότε κατά την ανάγνωση θα πρέπει να στραφείτε συνεχώς στη βοήθεια του Google και άλλων μηχανών αναζήτησης. Το μυθιστόρημα μεταφράστηκε στα ρωσικά μόνο το 2012, 39 χρόνια μετά τη δημιουργία του.
4. "Moby Dick", Gourmet Mellville
Είδος: επική, περιπέτεια.
Πολλοί αναγνώστες έχουν δύο προβλήματα με το διάσημο μυθιστόρημα Moby Dick.
- Πρώτον, το βιβλίο είναι ένα παράξενο μείγμα κλασικών μυθιστορημάτων, δοκίμια, ελεύθερη σκέψη, σχεδόν επιστημονικά αποσπάσματα (για παράδειγμα, ένα βαρετό κεφάλαιο για τα θαλάσσια ζώα), θεατρικοί μονόλογοι και διάλογοι, ακόμη και ένα δράμα παραγωγής για τις δυσκολίες της σφαγής φαλαινών στον Αρκτικό Ωκεανό. Μόνο ο εγκέφαλος έχει συντονιστεί σε έναν τύπο αφήγησης και τώρα η δράση στο Moby Dick παίρνει μια απότομη στροφή.
- Η δεύτερη δυσκολία είναι η ξεπερασμένη ιδέα του μυθιστορήματος αλληγορίας, που ξεπέρασε τη μόδα τον 18ο αιώνα. Ταυτόχρονα, η συμβολική γλώσσα στο βιβλίο του Melville είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς. Ίσως αυτό είναι το μυστικό της γοητείας της.
3. "Sound and Fury" του William Faulkner
Είδος: γοτθικός, μοντερνισμός, μυθοπλασία.
Σε ένα από τα πιο δύσκολα λογοτεχνικά έργα για ανάγνωση, το πρώτο μέρος είναι το πιο δύσκολο. Εκεί, η ιστορία διηγείται από την οπτική γωνία ενός ατόμου με ειδικές ανάγκες. Δεν μπορεί να φανταστεί το πέρασμα του χρόνου και μερικές φορές πηδά από το παρελθόν στο παρόν και επιστρέφει κυριολεκτικά σε μία πρόταση.
Πολλοί αναγνώστες έχουν συγκρίνει το πρώτο μέρος αυτού του μυθιστορήματος με ένα ταξίδι σε μια πυκνή ομίχλη: δεν είναι σαφές τι συμβαίνει καθόλου, και οι άνθρωποι, τα δέντρα και τα ζώα είναι εξίσου δυσδιάκριτες σκοτεινές σιλουέτες.
Αλλά αν ο αναγνώστης είναι αρκετά πεισματάρης, από το τέταρτο μέρος η ομίχλη θα εξαφανιστεί και θα γίνει πιο ενδιαφέρον να διαβαστεί.
2. "Finnegans Wake" του Τζέιμς Τζόις
Είδος: πειραματικό μυθιστόρημα «δημιουργία λέξεων, μυθολογικό και κωμικό».
Στο "Wake" δεν υπάρχει σχεδόν καμία πλοκή. Ολόκληρο το βιβλίο είναι μια συνεχής ροή συνείδησης στην οποία ο συγγραφέας προσπάθησε να συλλάβει με λόγια την περίπλοκη, ρευστή ύλη του ύπνου.
Και για να κάνει τον αναγνώστη «πιο χαρούμενο», ο Τζόις ασχολήθηκε με τη δημιουργία λέξεων, γλωσσίζει και εισήγαγε ξένες λέξεις στο κείμενο. Έχουν περάσει σχεδόν εκατό χρόνια από τότε που γράφτηκε το βιβλίο και οι λογοτέχνες λογοτεχνίας συνεχίζουν να υποστηρίζουν τι σημαίνει αυτό. Λέγεται ότι μέχρι το τέλος του βιβλίου, ο ίδιος ο Τζόις είχε δυσκολία να κατανοήσει τη δουλειά του. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, διότι εργάστηκε στο βιβλίο για 16 χρόνια και μέχρι το τέλος ξεχάστηκε εντελώς για το τι μιλούσε στην αρχή.
1. "Οδυσσέας" του Τζέιμς Τζόις
Είδος: νεωτεριστικό μυθιστόρημα.
Στην κορυφή της λίστας των πιο δύσκολων λογοτεχνικών έργων στην ιστορία είναι ένα άλλο βιβλίο του Ιρλανδού συγγραφέα James Joyce.
Θεωρείται αριστούργημα και μοντέλο μοντερνιστικής ροής της πεζογραφίας συνείδησης.Η ανάγνωση του "Οδυσσέα" είναι λίγο πιο εύκολη από τη δεύτερη θέση στην βαθμολογία, "Finnegans Wake", παρά τις προσπάθειες της Joyce σε μια μέρα ενός απλού κατοίκου του Δουβλίνου να συγκεντρώσει όλες τις ημέρες της ανθρωπότητας από την αρχή του χρόνου έως το τέλος του αιώνα. Το μυθιστόρημα έχει μια περισσότερο ή λιγότερο κατανοητή δομή και έχει ακόμη μια ομοιότητα μιας πλοκής.
Ωστόσο, στο έργο του, ο Τζόις έπαιξε με τον αναγνώστη εγκάρδια, διασκορπίζοντας παρωδίες, υπαινιγμούς και πολλά παζλ σε αφθονία σε όλο το κείμενο. Οι λογοτεχνικοί κριτικοί εξακολουθούν να αγωνίζονται για την επίλυσή τους.