Οι δρόμοι είναι απαραίτητοι για την ανάπτυξη της οικονομίας, του πολιτισμού, της κοινωνικής σφαίρας, διασφαλίζοντας την ασφάλεια του κράτους. Η άρτια λειτουργία των αυτοκινητοδρόμων εξασφαλίζει συνεχή και ασφαλή κίνηση οχημάτων και πεζών, ανεξάρτητα από την εποχή, αυξάνοντας τη διάρκεια ζωής του δρόμου με ελάχιστο κόστος.
Ο δρόμος αποτελείται όχι μόνο από την επιφάνεια του δρόμου, επομένως, για την κατασκευή και τη συντήρησή του, είναι απαραίτητο να πραγματοποιούνται περιοδικά πολλές εργασίες που απαιτούν σημαντικές επενδύσεις κεφαλαίου.
10. Σήραγγα Lerdal (Νορβηγία) - 7 εκατομμύρια δολάρια / χλμ
Το μήκος της σήραγγας δεν είναι μικρότερο από 24,5 χιλιόμετρα, γεγονός που το καθιστά τη μεγαλύτερη σήραγγα στον κόσμο! Αυτό το τμήμα του ορεινού δρόμου συνδέει το Όσλο και το Μπέργκεν. Όμως έγινε διάσημο όχι μόνο για τα χιλιόμετρα: ολόκληρη η σήραγγα είναι εξοπλισμένη με ειδικό φωτισμό, το οποίο αλλάζει συνεχώς χρώματα. Επιπλέον, έχει ακόμη χώρους ανάπαυσης για τους οδηγούς. Όλες αυτές οι πολυτέλειες έχουν ρυθμιστεί έτσι ώστε οι οδηγοί να μην έχουν την ανησυχητική αίσθηση ενός κλειστού χώρου.
9. Το κομμάτι στην πόλη του Έβερετ (ΗΠΑ) - 8,85 εκατομμύρια δολάρια / χλμ
Η ένατη θέση στην κατάταξή μας είναι ένας από τους μεγαλύτερους (και σε μήκος και πλάτος) αυτοκινητόδρομους στον κόσμο. Αυτή η διαδρομή είναι ένας αυτοκινητόδρομος τριών λωρίδων μήκους 27 χλμ. Σκοπός του είναι να συνδέσει απομακρυσμένες περιοχές στην πολιτεία της Ουάσιγκτον στα δυτικά της Αμερικής.
8. Expressways (Γερμανία) - 20 εκατομμύρια $ / km
Το κύριο αξιοθέατο της Γερμανίας είναι οι δρόμοι. Οδοί πόλεων και χωριών, και, φυσικά, τα διάσημα αυτοκινητά τους. Για παράδειγμα, σε ένα τμήμα ενός από τους δρόμους, μήκους 2,4 χιλιομέτρων, το παλιό ανώτερο στρώμα ασφάλτου αντικαταστάθηκε από άσφαλτο απορρόφησης θορύβου, πάχους περίπου 7 cm. Εκτός από το γεγονός ότι απλώς καταπληκτικά ποσά διατίθενται από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κατασκευή δρόμων υψηλού επιπέδου, οι Γερμανοί δεν ξεχνούν πότε όλα αυτά για τη φροντίδα του περιβάλλοντος. Ένα ενδιαφέρον γεγονός: σε τέτοιους δρόμους, η κυκλοφοριακή συμφόρηση είναι μια σπάνια εξαίρεση, λόγω της υψηλής ποιότητας επιφάνειας του δρόμου, η οποία επιταχύνει την κίνηση των αυτοκινήτων.
7. Παράκαμψη δρόμου στο Σότσι (Ρωσία) - 26-30 εκατομμύρια δολάρια / χλμ
Η κατασκευή αυτού του παρακαμπτήριου δρόμου ξεκίνησε το 1988 και διήρκεσε μέχρι το 2009. Σήμερα ο δρόμος βρίσκεται στο στάδιο του έργου - σύμφωνα με την ιδέα των μηχανικών, σχεδιάζεται να τον επιμηκύνει σημαντικά. Τώρα το μήκος του είναι 18 χιλιόμετρα.
6. Autotunnel στο Granite Mountain (Ελβετία) - 54,2 εκατομμύρια $ / km
Το πιο ακριβό τούνελ στην Ελβετία. Κατά την τοποθέτηση, δαπανήθηκαν περίπου 40 εκατομμύρια ευρώ για κάθε 1 χιλιόμετρο - αυτό παρά το γεγονός ότι το αυτοκινητόδρομο έχει μόνο μία λωρίδα για κίνηση.Αυτό το υψηλό κόστος εξηγείται από το γεγονός ότι ο κυρίαρχος βράχος του βουνού μέσω του οποίου τοποθετήθηκε αυτό το τμήμα της εθνικής οδού είναι γρανίτης και είναι πολύ δύσκολο να συνεργαστεί με αυτό, απαιτείται ειδικός ακριβός εξοπλισμός.
5. KAD στην Αγία Πετρούπολη (Ρωσία) - 55,24 εκατομμύρια δολάρια / χλμ
Ο περιφερειακός δρόμος της Αγίας Πετρούπολης «στρίβει» σε ολόκληρη την πόλη και γενικά έχει μήκος 142 χιλιόμετρα. Στη δεξαμενή του, ο δρόμος έχει από 4 έως 8 λωρίδες και η τιμή για κάθε τμήμα ποικίλλει ανάλογα με τις συνθήκες και τα χαρακτηριστικά ανακούφισης. Το κύριο πλεονέκτημα της περιφερειακής οδού είναι ότι μειώνει σημαντικά το χρόνο ταξιδιού.
4. Αυτοκινητόδρομος μεταξύ Changje και Jishou (Κίνα) - 71 εκατομμύρια $ / km
Στην Κίνα, οι δρόμοι θεωρούνται σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση της κρατικής κατάστασης, και δίνεται μεγάλη προσοχή στην κατασκευή και τη λειτουργία τους. Από τους δρόμους που χτίστηκαν τα τελευταία δύο χρόνια, το ελάχιστο κόστος ενός χιλιομέτρου του αυτοκινητόδρομου είναι περίπου 1,99 εκατομμύρια δολάρια (μέρος του αυτοκινητόδρομου στη βορειοδυτική Κίνα), το μέγιστο είναι περίπου 71,16 εκατομμύρια δολάρια (Changde-Jishou Expressway). Αυτή η εθνική οδός είναι μια γέφυρα πάνω από ένα τεράστιο φαράγγι του βουνού. Το ερώτημα για το τι δαπανάται το μεγαλύτερο μέρος του κόστους εξαφανίζεται αμέσως.
3. Boston Highway (ΗΠΑ) - 117,5 εκατομμύρια $ / χλμ
Οι τρεις πρώτοι στην κατάταξη των πιο ακριβών δρόμων στον κόσμο είναι ο πιο ακριβός δρόμος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το υψηλό κόστος οφείλεται στο γεγονός ότι ολόκληρη η περιοχή της Βοστώνης έπρεπε να ανακατασκευαστεί για να την κατασκευάσει. Προκειμένου να ξεφορτωθεί το φορτίο κίνησης, ήταν απαραίτητο να γίνουν προσαρμογές στη διάταξη του κέντρου δημιουργώντας ένα μεγάλο αριθμό γεφυρών και σηράγγων.
2. Ολυμπιακή πίστα Adler-Krasnaya Polyana (Ρωσία) - 140 εκατομμύρια δολάρια / χλμ
Παραδόξως, μεταξύ 139 χωρών από άποψη οδικών συνθηκών, η Ρωσία κατέχει την 125η θέση, αν και διατίθενται 8.038 ευρώ για τη συντήρησή τους ανά 1 χιλιόμετρο της διαδρομής, ακριβώς το ίδιο ποσό με τη Φινλανδία, η οποία καταλαμβάνει τη 13η θέση. Παράλληλα, ελήφθησαν επίσης υπόψη το κόστος των δημοτικών οδών. Σήμερα ο πιο ακριβός δρόμος στον κόσμο είναι ο δρόμος Adler - Yasnaya Polyana. 227 δισεκατομμύρια ρούβλια δαπανήθηκαν για την κατασκευή του. Δεδομένου ότι το μήκος του είναι και τα 48 χιλιόμετρα, το κόστος ενός χιλιομέτρου αυτού του δρόμου είναι περίπου 140 εκατομμύρια δολάρια.
1. Περιφερειακή οδός γύρω από τη Μόσχα (Ρωσία) - 578 εκατομμύρια USD / km
Οι ρωσικοί δρόμοι μπορεί να μην είναι οι καλύτεροι στον κόσμο, αλλά είναι οι πιο ακριβοί. Φυσικά, ένας αμφίβολος λόγος για υπερηφάνεια, αλλά τι είναι - δηλαδή. Το περίφημο MKAD γίνεται ο ηγέτης της βαθμολογίας μας. Έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Έχοντας κατασκευάσει τα πρώτα 30 χιλιόμετρα του τέταρτου δακτυλίου μεταφοράς, αξιωματούχοι και μηχανικοί συνειδητοποίησαν ότι δεν υπήρχαν αρκετά χρήματα για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο έργο. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε η ανακατασκευή μεμονωμένων ανταλλακτικών και η σύνδεσή τους σε ένα μόνο δακτύλιο.
Η συντήρηση του δρόμου παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη συντήρηση της οδικής συντήρησης. Λόγω της αύξησης της κυκλοφορίας, είναι απαραίτητο να παρακολουθείτε συνεχώς την κατάσταση στους δρόμους όλο το χρόνο. Αλλά ακόμη και όλα τα μέτρα που λαμβάνονται δεν μπορούν να αποκλείσουν την εμφάνιση έκτακτων αναγκών, επομένως πρέπει να θυμόμαστε ότι η ευθύνη για τη διατήρηση της κανονικής ροής της κυκλοφορίας ανήκει όχι μόνο στις υπηρεσίες συντήρησης του δρόμου, αλλά και στους ίδιους τους οδηγούς.