Λίγες μέρες πριν από την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, οι άνθρωποι ανησυχούν για την ερώτηση, τι να μαγειρέψετε για το νέο έτος του χοίρου 2019... Αυτό μπορεί να φανεί όχι μόνο στα πλήθη στα καταστήματα που κατεδαφίζουν τα πάντα στα ράφια, αλλά και από ερωτήματα στις μηχανές αναζήτησης. Ο Yandex αναφέρει ότι από 29 έως 31, ο αριθμός των αιτημάτων για μαγειρικά θέματα τριπλασιάζεται σχεδόν.
Παραδόξως, τον κρύο χειμώνα, η συντριπτική πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται για πυκνά και πλούσια ζεστά πιάτα, αλλά για αυτό που συνήθως σχετίζεται με τις καλοκαιρινές σαλάτες. Τα 10 πιο δημοφιλή πιάτα του μενού της Πρωτοχρονιάς το 2019, σύμφωνα με αιτήματα στο Yandex, γέμισαν το βασίλειο των λαχανικών, όπου μοναχικά τάρτες ήταν θαυματουργά.
10. Βραχιόλι γρανάτης
Ανοίγει τη λίστα με τα πιο δημοφιλή πιάτα για το νέο έτος 2019, αναμφίβολα μία από τις πιο φωτεινές και εντυπωσιακές σαλάτες. Επιπλέον, χάρη στο όνομα, είναι αμέσως σαφές ότι σερβίρεται στο τραπέζι των ευφυών ανθρώπων που εκτιμούν την κλασική λογοτεχνία. Πήρε το όνομά του κυρίως λόγω του ανώτερου στρώματος που καλύπτεται με φωτεινά και όμορφα σπόρους ροδιού. Όμως, τι κρύβεται μέσα του και ποια στρώματα θα περιέχονται σε αυτό, θα το αφήσουμε στη διακριτική ευχέρεια της ίδιας της οικοδέσποινας, τα γούστα και τις υλικές ικανότητές της.
Στο τεταρτοταγές, παραδοσιακό για ρωσικές χειμερινές σαλάτες:
- πατάτες;
- τεύτλα;
- καρότα
- και αυγά
Το στήθος κοτόπουλου, οι λεπτές λωρίδες μπέικον ή το πάστωμα μπορούν να προστεθούν ως "πλούσια" προσθήκη.
Τα καρύδια ή το θυμάρι ή ο άνηθος με κόκκινα κρεμμύδια που έχουν ζεσταθεί με βραστό νερό δίνουν επιπλέον γεύσεις.
Το κύριο πράγμα είναι να τοποθετήσετε τα στρώματα σε ένα πιάτο, στο κέντρο του οποίου υπάρχει ένα ποτήρι, έτσι ώστε η σαλάτα να έχει τη μορφή δαχτυλιδιού και πώς να τα επικαλύψετε με σάλτσα - μαγιονέζα ή μείγμα μαγιονέζας και ξινή κρέμα. Στη συνέχεια, βάλτε τη σαλάτα στο ψυγείο και περιμένετε λίγο μέχρι να στρώσουν καλά τα στρώματα.
9. Σαλάτα κοτόπουλου και ανανά
Μια τέτοια σαλάτα μπήκε στο μενού των διακοπών στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν τα κονσερβοποιημένα καλαμπόκι και φέτες ανανά εμφανίστηκαν στα ράφια. Η απλούστερη έκδοση της συνταγής περιλαμβάνει ένα κουτί κονσερβοποιημένου ανανά, μια ελαφρώς μεγαλύτερη ποσότητα φιλέτο κοτόπουλου, τυρί, σκόρδο και παραδοσιακό κονσερβοποιημένο καλαμπόκι (μπορείτε να το κάνετε χωρίς αυτό). Τα πρωτότυπα θα μπορούσαν να προσθέσουν λίγο καρύδι.
Από την εποχή των περεστρόικα, η σύνθεση της σαλάτας έχει γίνει πιο περίπλοκη. Το κοτόπουλο μπορεί να καπνιστεί, να προστεθεί σε αυτό, εκτός από κονσέρβες ανανά, επίσης ελιές, κόκκινες πιπεριές, αγγούρι και καρυκεύματα με ένα μείγμα από ελαιόλαδο και λευκό κρασί. Ή κάντε μια πλούσια επιλογή - προσθέστε μικρά βραστά ζυμαρικά, λαχανικά (πιπέρι, ντομάτα, αγγούρι), λίγο ξύσμα λεμονιού στο κοτόπουλο και ανανά και σεζόν με γιαούρτι.
Υπάρχει μια ταϊλανδέζικη εκδοχή της σαλάτας, όπου, εκτός από το κοτόπουλο, οι γαρίδες στο πλαίσιο του μαρουλιού εμφανίζονται ως πηγή πρωτεΐνης και όλα αυτά είναι ντυμένα με χυμό λεμονιού, φυτικό λάδι και σάλτσα σόγιας.
8. Ταρτάκια - με χαβιάρι, με σαλάτα, με μανιτάρια
Το μόνο μέρος που δεν είναι σαλάτα στη λίστα με τα πράγματα που πρέπει να μαγειρέψετε για το Χρυσό Χοιρό αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Τα τάρτα είναι καλά γιατί με ελάχιστα συστατικά δημιουργούν το μέγιστο αποτέλεσμα και φαίνονται επίσης εορταστικά. Αυτό το όνομα προέρχεται από τη γαλλική λέξη "μικρό κέικ" - φαίνεται να αντιπροσωπεύουν ένα ανοιχτό κέικ σε μικρογραφία: τοίχους ζύμης και γέμιση, το οποίο μπορεί να προστεθεί πριν από την προετοιμασία της ζύμης ή μετά.
Και έτσι ώστε η οικοδέσποινα να μην κουραστεί πολύ την παραμονή της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, έτοιμα καλούπια ζύμης μπορούν να αγοραστούν στο κατάστημα και να γεμιστούν γρήγορα με αυτό που είναι διαθέσιμο - χαβιάρι καπελάνου (έχει μόνο κίτρινο χρώμα), έτοιμη σαλάτα ή μείγμα μανιταριών.
7. Σαλάτα καλαμαριών
Το κύριο μυστικό μιας νόστιμης σαλάτας είναι η θερμική επεξεργασία των σφαγίων. Πρώτα απ 'όλα, συνιστάται να επιλέξετε μικρό καλαμάρι, χωρίς αποφλοιωμένο. Γιατί; Για τον καθαρισμό, τα σφάγια φέρονται ήδη κατεψυγμένα, αποψύχονται και μετά τις διαδικασίες παγώνονται ξανά. Αυτό επηρεάζει αρνητικά τη γεύση του προϊόντος. Μια μικρή αναστάτωση με την αφαίρεση των κιτρινικών πιάτων και των επιδερμίδων είναι κάτι παραπάνω από εξαργυρωμένη από την καλύτερη γεύση του πιάτου.
Για να μαγειρέψετε καλαμάρια, να ξεπαγώσετε, να ξεφλουδίσετε και να προετοιμάσετε νερό για μαγείρεμα - βράστε, προσθέστε μπαχαρικά σε αυτό (συνήθως φύλλα δάφνης και μαύρο πιπέρι).
- Μόλις βράσει το νερό, το ταψί απομακρύνεται από τη φωτιά, τα σφάγια τοποθετούνται σε αυτό, καλύπτονται με καπάκι και ξεχνούνται για 10 λεπτά.
- Στην πραγματικότητα, εκεί τελειώνει η διαδικασία μαγειρέματος - δέκα λεπτά είναι περισσότερο από αρκετό για την τρυφερή και γρήγορη πήξη της πρωτεΐνης οστρακοειδών.
- Στη συνέχεια τα σφάγια αφαιρούνται, ψύχονται, κόβονται και χρησιμοποιούνται σε σαλάτες.
Και υπάρχουν πολλές επιλογές για σαλάτες με καλαμάρια. Συνδυάζονται καλύτερα με τρόφιμα που θα ενισχύσουν τη φυσική γεύση των οστρακοειδών, όπως ρύζι, πράσινη σαλάτα, παντζάρια, πιπεριές. Ωστόσο, όσοι το επιθυμούν μπορούν να προσθέσουν κάτι πιο φωτεινό, όπως ένα μείγμα ροδιών και πράσινων μήλων (καρυκευμένο με γιαούρτι χωρίς ζάχαρη), ή ντομάτες συν πράσινη σαλάτα και γενναιόδωρα με ένα μείγμα ψιλοκομμένο σκόρδο και ελαιόλαδο. Υπάρχει ακόμη μια σαλάτα καλαμαριών με πατάτες και καπνιστά λουκάνικα με λευκό κρασί!
6. Σαλάτα καβουριών
Δυστυχώς, μόνο το όνομα παραμένει από τα καβούρια στη σαλάτα. Αυτή η σαλάτα παρασκευάζεται με βάση τα καβούρια, μια απομίμηση του κρέατος καβουριού που εφευρέθηκε από τους Ιάπωνες. Θεωρητικά, πρέπει να παρασκευάζονται με βάση ψιλοκομμένα φιλέτα λευκών ψαριών. Ωστόσο, τις περισσότερες φορές, η κινεζική απομίμηση απομιμήσεων παρέχεται στις αγορές του μετα-σοβιετικού διαστήματος - πιεσμένες κορδέλες πρωτεΐνης σόγιας με την προσθήκη αμύλου και βαφών. Η ιαπωνική εφεύρεση ήρθε στους Δυτικούς βαρβάρους στο τέλος της ΕΣΣΔ και ήταν χρήσιμη στις πεινασμένες δεκαετίες του '90, ως πηγή φθηνών πρωτεϊνών. Ως αποτέλεσμα, γεννήθηκε η σαλάτα καβουριών, η βάση της οποίας είναι ένα μείγμα αυτών των δύο προϊόντων. Σε αυτά προστίθενται βραστά αυγά, φρέσκο αγγούρι και σάλτσα μαγιονέζας, παραδοσιακά για ρωσικές "σοβιετικές" σαλάτες.
Ωστόσο, στην εποχή μας, κανείς δεν ενοχλεί να αντικαταστήσει τα καβούρια με το πραγματικό κρέας καβουριού και διαφοροποιεί ελαφρώς τη σύνθεση της σαλάτας. Τώρα μπορείτε να προσθέσετε σε αυτό:
- σέλινο;
- αβοκάντο;
- ξινά μήλα
- σαλάτα φύλλων
- μικρές ντοματίνια?
- τυρί (σκληρή και μοτσαρέλα).
Και ντύνονται, εκτός από τη μαγιονέζα, με ελαιόλαδο, ξύδι κρασιού ή ακόμα και απλώς ρίχνουν με χυμό πορτοκαλιού.
5. Ασπικό
Υπάρχουν πολλές επιλογές για το μαγείρεμα αυτής της αρχαίας ποικιλίας πιάτων - σχεδόν κάθε εθνική κουζίνα μπορεί να υπερηφανεύεται για τη δική της εκδοχή. Βασίζεται σε έναν πυκνό και παχύ ζωμό βρασμένο από οστά και χόνδρους, που σκληραίνει εύκολα όταν ψύχεται.
Για ζελέ κρέας, σε αντίθεση με άλλα πιάτα, μέρη του σώματος ενός ηλικιωμένου ζώου είναι εξαιρετικά - έχουν περισσότερες πηκτικές ουσίες. Είναι πολύ απλό να το κάνετε:
- τα οστά με κομμάτια κρέατος χύνονται με κρύο νερό.
- προσθέστε καρυκεύματα και βράστε.
- ρίξτε το ζωμό.
- το βραστό κρέας κόβεται από τα οστά.
- ταξινομημένο και τεμαχισμένο με το χέρι (μόνο με χειροκίνητη επεξεργασία μπορείτε να παρατηρήσετε μικρά θραύσματα οστών που μπορούν να καταστρέψουν όλη την ευχαρίστηση του φαγητού).
Το τεμαχισμένο κρέας απλώνεται σε καλούπι, χύνεται με προ-στραγγισμένο ζωμό, αφήνεται να ηρεμήσει για μισή ώρα και τοποθετείται στο ψυγείο.
Το κύριο μυστικό ενός αισθητικού και γευστικού πιάτου είναι ένας όμορφος ζωμός κεχριμπαριού. Για να γίνει αυτό, τα λαχανικά που χρησιμοποιούνται για καρυκεύματα καίγονται σε ένα ξηρό τηγάνι χωρίς λάδι. Ή απλά και χωρίς κόλπα, μην αφαιρείτε το φλοιό από το βολβό (φυσικά, μετά το πλύσιμο) - η βαφή στη φλούδα θα δώσει την απαραίτητη σκιά.
4. Μιμόζα
Το κύριο μυστικό της δημοτικότητας της σαλάτας είναι η ευελιξία και η ευκολία της προετοιμασίας. Θα μπορούσε να φτιαχτεί από κυριολεκτικά τα πάντα, αν υπήρχαν τα κύρια συστατικά - πατάτες, ψάρια και τριμμένοι κρόκοι, χάρη στο χρώμα και την υφή των οποίων το "Mimosa" πήρε το όνομά του.
Η σοβιετική εκδοχή του Mimosa ήταν απλή.
- Βασίστηκε σε βραστές πατάτες, οι οποίες τρίβονταν για «τρυφερότητα» και «αερότητα» μερικά πρόσθετα βραστά καρότα στις πατάτες, επίσης τριμμένα.
- Στη συνέχεια, έβαλαν ένα στρώμα ψιλοκομμένο και ζεστό με βραστό νερό για να απαλλαγούμε από την πνευμονία, τα κρεμμύδια, τότε υπήρχε ένα στρώμα τυριού, μήλων, ασπράδι αυγών και κονσερβοποιημένων ψαριών.
- Ο αριθμός των στρωμάτων περιορίστηκε μόνο από τον αριθμό των προϊόντων, την παραγγελία τους - από τη φαντασία της οικοδέσποινα, αλλά ταυτόχρονα κάθε στρώμα ήταν αναγκαστικά επικαλυμμένο με μαγιονέζα.
- Πλήρης με όλους τους θρυμματισμένους κρόκους.
- Είναι σημαντικό όλα τα προϊόντα, και πάλι για μεγαλύτερη «ευελιξία», να τρίβονται σε τρίφτη - μεγάλο ή μικρό στις καλύτερες προσπάθειες της οικοδέσποινας. Για την ίδια διαβόητη «τρυφερότητα», ορισμένοι έτριψαν ακόμη και κρύο βούτυρο και στολίζουν τη σαλάτα με μπούκλες. Ευτυχώς, αυτή η απόλυση λίπους έχει εγκαταλειφθεί στην εποχή μας.
Στην εποχή μας, υπάρχουν περισσότερες επιλογές για την προετοιμασία σαλάτας. Τα κονσερβοποιημένα ψάρια αντικαταστάθηκαν από καπνιστό ψάρι - σκουμπρί, ιππόγλωσσα, ευγενή κόκκινα ψάρια ή ακόμη και συκώτι γάδου (ή ένα μείγμα αυτών) Αντί για "απλά τυρί" άρχισαν να χρησιμοποιούν τσένταρ, παρμεζάνα ή το κλασικό τυρί "Φιλία".
Τηγανισμένα αμυγδαλωτά, φύλλα μαρουλιού, κάπαρη πρόσθετες γεύσεις και εκτός από μαγιονέζα, άρχισαν να χρησιμοποιούν κρέμα χωρίς ζάχαρη, σάλτσα σόγιας και χυμό λεμονιού για ντύσιμο. Μόνο ένα πράγμα παραμένει αμετάβλητο - η φολιδωτή δομή και τα τρυφερά και ευαίσθητα ψίχουλα κρόκων στην κορυφή του πιάτου.
3. Καίσαρ
Ο δημιουργός της διάσημης σαλάτας δεν είναι ο ίδιος Ρωμαίος αυτοκράτορας, αλλά ο επώνυμος Αμερικανός εστιάτορας ιταλικής προέλευσης. Η σαλάτα γεννήθηκε το καυτό καλοκαίρι του 1924, όταν όλη η Αμερική γιόρταζε την Ημέρα της Ανεξαρτησίας και επισκέφτηκε εστιατόρια. Όπως είπε η κόρη του μάγειρα, η σαλάτα επινοήθηκε από απελπισία - το ίδρυμα ήταν τόσο δημοφιλές που οι επισκέπτες έτρωγαν σχεδόν τα πάντα στην κουζίνα και έπρεπε να αυτοσχεδιάσουν. Ο σεφ ανάμειξε βιαστικά όλα όσα έμειναν και το αποτέλεσμα ήταν τόσο επιτυχημένο που κέρδισε παγκοσμίως φήμη.
Η σαλάτα ήταν αρχικά πολύ ελαφριά.
- Βασίστηκε σε μαρούλι romaine (ποικιλία μαρουλιού), κρουτόν (κρουτόν λευκού ψωμιού σε κύβους και τηγανητό) και τυρί παρμεζάνα, ντυμένο με ένα μείγμα σάλτσας λεμονιού, αυγού και ελαιόλαδου.
- Τα μπαχαρικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η μουστάρδα Dijon, η μαύρη πιπεριά και η σάλτσα Worcestershire, η οποία παρασκευάστηκε βιομηχανικά από ζυμωμένα ψάρια, ζάχαρη, ξύδι και μπαχαρικά.
- Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η σάλτσα Worcester αντικαταστάθηκε με ξύδι κόκκινου κρασιού, βρασμένα αυγά προστέθηκαν στη σαλάτα και δεν υπήρχε μόνο πολύ σκόρδο, αλλά πολλά.
Λίγο αργότερα, ο αδελφός του ίδιου Καίσαρα αποφάσισε να εκσυγχρονίσει την εφεύρεση ενός συγγενή και έφερε μια θαλασσινή γεύση στη σαλάτα - άρχισε να το μαγειρεύει με αντσούγιες. Ως εκ τούτου, η σαλάτα μπήκε στα μενού εστιατορίων σε όλο τον κόσμο, από όπου μπήκε στο σπίτι μαγειρική και έγινε εξαιρετικά δημοφιλής.
2. Ολιβιέ
Ένα από τα πιο αγαπημένα πιάτα της Πρωτοχρονιάς από τους Ρώσους εφευρέθηκε από έναν Βέλγο σεφ, Lucien Olivier.Αυτός ο υποστηρικτής της γαλλικής υψηλής κουζίνας κράτησε ένα εστιατόριο στην οδό Trubnaya σε ένα κοινό με έναν έμπορο της Μόσχας. Εκεί γεννήθηκε η περίφημη σαλάτα και έγινε πολύ δημοφιλής. Ακόμα και τώρα, βρίσκεται στην κορυφή της λίστας για το τι να μαγειρέψει για το νέο έτος 2019, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία των ερωτημάτων για το Yandex.
Η πρώτη συνταγή σαλάτας που τεκμηριώθηκε σε έντυπη μορφή δημοσιεύθηκε το 1894 στο περιοδικό Our Food. Σύμφωνα με τον συγγραφέα της συνταγής, επαγγελματίας ειδικός μαγειρικής, ο ίδιος το δοκιμάζει επανειλημμένα στο εστιατόριο Olivier τη δεκαετία του 1880.
Η συνταγή για το πιο αυθεντικό και αυθεντικό Olivier περιλαμβάνει τα ακόλουθα προϊόντα:
- Τηγανητό φουντουκιά που κόβεται σε φέτες (αντικαταστάθηκε μερικές φορές με άλλες ποικιλίες παιχνιδιού, για παράδειγμα, μαύρο γκριζ ή πέρδικα, ή τα πήραν με συνηθισμένο κοτόπουλο, ωστόσο, όπως είπε ο μάγειρας, η γεύση του ορεκτικού δεν θα είναι πλέον τόσο λεπτή).
- Βραστές πατάτες.
- Φρέσκα αγγούρια (το χειμώνα θα μπορούσαν να αντικατασταθούν με τουρσί, αλλά ο μάγειρας συνέστησε τη χρήση βοτάνων αγγουριού λόγω της έντονης και φρέσκιας μυρωδιάς του).
- Κάπαρη.
- Ελιές
- Για ομορφιά και πρωτότυπη γεύση, η σαλάτα ήταν διακοσμημένη στην κορυφή με καραβίδες ουρές, φύλλα μαρουλιού και ψιλοκομμένο ζωμό - lanspeck.
- Το πιάτο σερβίρεται πολύ κρύο σε μια κρυστάλλινη σαλάτα.
Όπως μπορούμε να δούμε, τα κύρια συστατικά της σαλάτας έχουν απλοποιηθεί πολύ - η φουντουκιά έχει μετατραπεί σε ένα συνηθισμένο βρασμένο λουκάνικο, τα πράσινα μπιζέλια έχουν αντικαταστήσει κάπαρη και ελιές και η όμορφη διακόσμηση έχει χαθεί κάπου στον ανεμοστρόβιλο του ταραχώδους εικοστού αιώνα. Αλλά προστέθηκαν απλά και κοινά προϊόντα - καρότα, κρεμμύδια και μήλα.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό μυστικό αυτής της σαλάτας είναι η σάλτσα. Σύμφωνα με τον ειδικό μαγειρικής, χρησιμοποιήθηκε κρύα σάλτσα Προβηγκίας, αναμεμιγμένη με σόγια Kabul για να ντύσει την αυθεντική σαλάτα. Η σόγια χρησιμοποιείται εδώ όχι με την έννοια του «οσπρίου», αλλά, όπως κάποτε στο λεξικό του Dahl, με την έννοια του «καρυκεύματος». Η αυθεντική σάλτσα Kabul κατασκευάστηκε από την αγγλική εταιρεία Crosse και Blackwell και δεν είναι πλέον δυνατό να μάθετε το ακριβές περιεχόμενό της.
1. Ρέγγα κάτω από γούνινο παλτό
Και το πιο σημαντικό μέρος ανάμεσα στα 10 πιο δημοφιλή πιάτα της Πρωτοχρονιάς για το 2019 καταλαμβάνεται από μια ρέγγα κάτω από ένα γούνινο παλτό, αγαπητή από τους κατοίκους του μετα-σοβιετικού χώρου. Αυτό το πιάτο άρχισε να μαγειρεύεται μαζικά στην ΕΣΣΔ, ξεκινώντας από τη δεκαετία του '60 του περασμένου αιώνα. Αυτή η παράδοση υποστηρίχθηκε προφορικά και αναπαράχθηκε στην τηλεόραση σε μαγειρικά προγράμματα και σε πολλά Ogonyok. Το μυστικό της δημοτικότητας της ρέγγας κάτω από ένα γούνινο παλτό έγκειται στην επικράτηση των συστατικών και στην ευκολία της προετοιμασίας. Ακόμα και μια αρχάριος οικοδέσποινα μπορεί να το αντιμετωπίσει εύκολα.
Στις χώρες της ΚΑΚ, η «ρέγγα με γούνινο παλτό» παρασκευάζεται με τον ίδιο σχεδόν τρόπο - οι μόνες διαφορές είναι στη μέθοδο παρασκευής των συστατικών της σαλάτας.
- Παραδοσιακά, οι πατάτες, τα καρότα και τα τεύτλα βράζονται, αλλά μπορούν να ψηθούν σε μανίκι ή αλουμινόχαρτο ή στον ατμό.
- Τα αγγούρια και τα κρεμμύδια μπορούν να είναι τουρσί ή φρέσκα.
- Τα πρωτότυπα μπορούν να προσθέσουν βραστό βόειο κρέας ή γλώσσα, καθώς και μήλο χωρίς ζάχαρη.
- Το κύριο πράγμα είναι να τοποθετήσετε το πιάτο σε στρώσεις (οι πατάτες είναι η βάση) και να καλύψετε σωστά με μαγιονέζα, αγορασμένη ή σπιτική, και επίσης να αφήσετε το πιάτο να καθίσει στο ψυγείο για τουλάχιστον μια ημέρα.
Ζεστά πιάτα για το νέο έτος 2019