Γνωρίζετε ποιος ήταν ο πρώτος στη γερμανική ζωγραφική που τόλμησε να τραβήξει εντελώς γυμνούς ανθρώπους σε πλήρες μέγεθος; Ήταν ο μεγάλος ζωγράφος Albrecht Durer. Επιπλέον, δεν έβγαλε μερικές βρώμικες εικόνες για σεξουαλικά απασχολημένους ανθρώπους, αλλά τους προγόνους μας - τον Αδάμ και την Εύα.
Ο πλήρης κατάλογος των έργων του Albrecht Dürer περιλαμβάνει περίπου 150 πίνακες ζωγραφικής, πορτρέτα, ξυλογραφίες και χαλκό. Και σε ένα ταξίδι στις Άλπεις από τη Βενετία, ζωγράφισε μια σειρά από τοπογραφικές υδατογραφίες, τις οποίες ορισμένοι γνώστες της τέχνης λένε ότι ήταν τα πρώτα καθαρά τοπία στην ιστορία της τέχνης.
Παρουσιάζουμε τα κορυφαία 10 οι πιο διάσημοι πίνακες του Albrecht Durer.
10. Αδάμ και Εύα
Ένα από τα πιο διάσημα έργα του Dürer - το diptych "Adam and Eve" - δείχνει την τελειότητα του πρώτου ζευγαριού του κόσμου πριν από το Φθινόπωρο. Σε δύο πίνακες, βαμμένες σε λάδι, ο καλλιτέχνης δείχνει τον Αδάμ και την Εύα σε ιδανικές, σχεδόν συμμετρικές πόζες και στις δύο πλευρές του Δέντρου της Γνώσης.
Η φιγούρα του Αδάμ εμπνεύστηκε από το ελληνιστικό γλυπτό του Απόλλωνα Μπελβεντέρ Ο πίνακας χαρακτηρίζεται από άνευ προηγουμένου λεπτομέρεια και λεπτότητα γραμμών - συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπινου δέρματος και του φλοιού δέντρων.
Υπήρχε επίσης μια θέση στην εικόνα για το Φίδι, το οποίο κρατάει το ατυχές μήλο από το μίσχο, που ήταν ο λόγος για την απέλαση του ζευγαριού από τον Κήπο της Εδέμ.
9. Ιππότης, θάνατος και διάβολος
Σε αυτόν τον καμβά, οι θεατές παρουσιάζονται με έναν εφιάλτη βλέμμα του Θανάτου με μια κλεψύδρα στο χέρι (σύμβολο της ματαιότητας των προσπαθειών και της βραχυπρόθεσμης ζωής) και έναν διάβολο με κεφάλι. Όμως ο τρίτος χαρακτήρας της εικόνας - ο ιππότης - διατηρεί ηρεμία και συμπιέζει σταθερά τα ηνία, κατευθύνοντας το άλογο προς τα εμπρός. Με την πανοπλία του και την πίστη του, προστατεύεται από τον κίνδυνο.
Ο "Ιππότης, ο Θάνατος και ο Διάβολος" λατρεύτηκε από τον Αδόλφο Χίτλερ με το επιχείρημα ότι αυτή η εικόνα υποτίθεται ότι προσωποποιεί έναν γενναίο Τευτονικό ήρωα.
Το άλογο του ιππότη εμπνεύστηκε από το έργο του Leonardo da Vinci - το ιππικό μνημείο του Francesco Sforza στο Μιλάνο.
8. Μαντόνα και παιδί μπροστά από την αψίδα
Αυτή η ελαιογραφία βρέθηκε μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο σε μια μονή Καπουτσίν στο Bagnacavallo της Ιταλίας. Το 1961, ο Ιταλός κριτικός τέχνης Roberto Longhi αναγνώρισε τον πίνακα ως έργο του Dürer.
Το παιδί στα χέρια της Madonna αντιγράφηκε από το μωρό Ιησούς από έναν από τους πίνακες του Ιταλού καλλιτέχνη Lorenzo di Credi (ίσως ο Dürer τον συνάντησε στη Βενετία). Και το πρόσωπο της Μαντόνας μοιάζει με τα χαρακτηριστικά των χαρακτήρων στους καμβάδες του Τζιοβάνι Μπελίνι, ο οποίος ζωγράφισε πολλά Μόντον και Μωρά.
Το φυτό που κρατά το παιδί έχει μόνο δύο φύλλα και δύο φράουλες. Το φύλλο που λείπει στο φυτό δείχνει το τελευταίο μέλος της Αγίας Τριάδας.
7. Αυτοπροσωπογραφία του Durer
Αυτό είναι ένα από τα τρία έγχρωμα πορτρέτα του διάσημου ζωγράφου. Σε αυτό, ο Dürer ανέβηκε αλαζονικά σε μια κοινωνική θέση, η οποία, κατά τη γνώμη του, αντιστοιχεί στον καλλιτέχνη των ικανοτήτων του.
Φορά φωτεινά, υπερβολικά ρούχα που δείχνουν την επιρροή της ιταλικής μόδας και ακριβά δερμάτινα γάντια.Η στάση του Dürer είναι γεμάτη ηρεμία και αυτοπεποίθηση, και ο ίδιος κυριαρχεί στον γραφικό χώρο του καμβά. Κοιτάζει τον θεατή με μια κρύα ειρωνική εμφάνιση.
Είναι περίεργο το γεγονός ότι ο Dürer ήταν ο πρώτος Δυτικός καλλιτέχνης που έγραψε πολλά αυτοπροσωπογραφία κατά τη διάρκεια της ζωής του. Είναι εξαιρετικές αποδείξεις για την ανάπτυξη του ταλέντου του. Ο Γερμανός καλλιτέχνης ζωγράφισε το πρώτο αυτοπροσωπογραφία το 1484 Τότε ήταν μόλις 13 ετών.
6. Άγιος Jerome στην έρημο
Ο Άγιος Τζερόμ του Στρίντον απεικονίζεται κατά τη διάρκεια του σκιτ στην έρημο της Χαλκίδας. Περιβάλλεται από όλα τα σύμβολα που του αποδίδονται παραδοσιακά: ένα εξημερωμένο λιοντάρι, ένα καπέλο καρδινάλιου και ρόμπες στο έδαφος (σύμβολο απόρριψης των επίγειων τιμών), ένα βιβλίο (μετέφρασε τα Παλαιά και Νέα Διαθήκες στα Λατινικά), μια πέτρα που χρησιμοποιούσε για να χτυπήσει το στήθος του, και σταύρωση.
Παρεμπιπτόντως, ο Jerome θεωρείται ο προστάτης των μεταφραστών.
Υπάρχει επίσης μια εικόνα στο πίσω μέρος του πίνακα - μια ενδιαφέρουσα εικόνα που μοιάζει με μετεωρίτη ή κομήτη. Ίσως, κατά τη δημιουργία του, ο Dürer εμπνεύστηκε από την απεικόνιση των κομητών στο Νυρεμβέργη Χρονικό του 1493.
5. Πορτρέτο του Frederick III ο σοφός
Τα κορυφαία 5 από τα πιο διάσημα έργα του Albrecht Dürer ανοίγουν με μια φωτογραφία που ήταν μια από τις πρώτες παραγγελίες που έλαβε ο Dürer από τον Frederick III, Elector of Saxony.
Ο Φρέντερικ άρεσε τόσο πολύ το πορτρέτο που έγινε προστάτης του καλλιτέχνη, δίνοντάς του τακτικά χρήματα.
Η σημασία της προσωπικότητας του Frederick καθώς και η κατάστασή του τονίζεται από τον μεγάλο μπερέ και το αποφασιστικό βλέμμα του.
4. Επτά θλίψεις μιας παρθένας
Αυτό το πολυτύχημα περιλαμβάνει μια κεντρική εικόνα διαστάσεων 108 x 43 cm και επτά παρακείμενα πάνελ (περίπου 60 x 46 cm). Αυτά περιλαμβάνουν:
- «Περιτομή του Χριστού».
- "Πτήση στην Αίγυπτο".
- "Δώδεκα χρόνια του Χριστού στο Ναό."
- "Μεταφέροντας τον Σταυρό".
- «Καρφώνοντας τον Χριστό στον Σταυρό».
- «Ο Χριστός στον Σταυρό».
- Θρήνος του Χριστού.
Το έργο ανατέθηκε από τον Frederick III, εκλέκτορα της Σαξονίας.
Οι σύγχρονοι μελετητές τείνουν να αποδίδουν μόνο τον κεντρικό πίνακα στον Dürer · άλλοι πιθανότατα έγιναν από τους μαθητές του από τα σχέδια του πλοιάρχου. Το κεντρικό πάνελ απεικονίζει τη θλιβερή Μητέρα του Θεού, ενώ το υπόλοιπο του polyptych απεικονίζει τον Ιησού σε διαφορετικές στιγμές της γήινης ζωής του.
3. Τα χέρια του Προσευχόμενου
Αυτός είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς πίνακες ζωγραφικής του Dürer. Η εικόνα των χεριών προσευχής μπορεί να βρεθεί συχνά σε καρτ-ποστάλ που εκφράζουν συλλυπητήρια, απεικονίστηκαν με διάφορες εκδόσεις της Βίβλου.
Το Hands of the Praying One είναι ένα σκίτσο για τα χέρια του αποστόλου, του οποίου η φιγούρα ήταν να καταλάβει το κεντρικό πάνελ ενός τριπύρου που ονομάζεται Βωμός του Geller. Αλλά δεν θα δούμε ποτέ αυτόν τον πίνακα, καθώς καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1729 σε πυρκαγιά στην κατοικία του Μονάχου.
2. Λατρεία των Μάγων
Τα πλούσια χρώματα που χαρακτηρίζουν την ιταλική αναγέννηση, σε συνδυασμό με τη λεπτομερή γερμανική λεπτομέρεια, κατέστησαν δυνατή τη δημιουργία ενός από τους πιο σημαντικούς και σημαντικούς πίνακες του Dürer.
Ο καλλιτέχνης παρέκκλινε από την παράδοση της απεικόνισης ενός υπέροχου κορμού των Μάγων. Αντί για ένα μεγάλο πλήθος, αρκετοί ιππείς είναι ορατοί στην εικόνα (στο παρασκήνιο), και δίπλα στους μάγους υπάρχει μόνο ένα άτομο από τον ιππόδρομο.
Ο ζωγράφος δεν ξεχάστηκε να απεικονίσει τον εαυτό του στην εικόνα. Αν κοιτάξατε προσεκτικά, πιθανότατα τον είδατε - αυτή είναι η κεντρική φιγούρα του βασιλιά με πράσινες ρόμπες και μακριά σγουρά μαλλιά, χαρακτηριστική του Dürer.
1. Οι τέσσερις ιππείς της Αποκάλυψης
Ακόμα κι αν μπερδέψετε το "Durer" και το "Fuhrer", ίσως έχετε δει "Οι τέσσερις ιππείς της Αποκάλυψης" τουλάχιστον μία φορά. Φυσικά, όχι κυριολεκτικά. Ωστόσο, αυτό είναι το πιο διάσημο από τα χαρακτικά του Dürer στη βιβλική Αποκάλυψη.
Οι ιππέες είναι η κατάκτηση, ο πόλεμος, η πείνα και ο θάνατος. Επιπλέον, ο τελευταίος αναβάτης απεικονίζεται όχι με τη μορφή σκελετού με δρεπάνι, αλλά με τη μορφή κοκαλιάρικου γενειοφόρου άνδρα με τρίαινα. Και η Κόλαση (με τη μορφή τέρατος κάτω αριστερά) τους ακολούθησε.
Συνολικά, ο Dürer κατά την περίοδο από το 1496 έως το 1498 δημιούργησε 15 "αποκαλυπτικά" χαρακτικά, τα οποία ήταν πολύ δημοφιλή. Το γεγονός είναι ότι οι άνθρωποι φοβόντουσαν ότι το τέλος του κόσμου θα έρθει το 1500, και οι θλιβερές χαρακτικές του Durer, όπως λένε, ήταν σε τάση.Αρκετοί αιώνες έχουν περάσει, και οι άνθρωποι περιμένουν ακόμα το τέλος του κόσμου, εκτός από το ότι τώρα τα χαρακτικά έχουν αντικαταστήσει τις εικόνες στο Διαδίκτυο.