Το 2015, παγκόσμιοι ηγέτες συμφώνησαν για την ανάγκη τερματισμού κάθε μορφής βίας και διακρίσεων εις βάρος γυναικών και κοριτσιών έως το 2030. Αλλά οι καλές προθέσεις παραμένουν στα χαρτιά για τώρα. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες υφίσταται σωματική ή σεξουαλική βία κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Πρόωρος γάμος, εφηβικές εγκυμοσύνες που, εκτός από προβλήματα υγείας, οδηγούν σε αδυναμία εκπαίδευσης και αξιοπρεπή εργασία, έλλειψη πρόσβασης σε υγειονομική περίθαλψη, μη αμειβόμενη εργασία και βία και εμπορία γυναικών - όλες αυτές οι κατηγορίες κάνουν τη ζωή των γυναικών σε ορισμένες χώρες αφόρητη. Σε αυτή τη βάση Το Ίδρυμα Thomson Reuters συνέταξε μια λίστα με 10 χώρες όπου είναι καλύτερο να μην γεννηθείς ως γυναίκα.
10. ΗΠΑ
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η μόνη δυτική χώρα στις δέκα πρώτες από τις χειρότερες χώρες κατά της κατάταξης για τις γυναίκες. Το οφείλει αυτό στην συγκατάθεση με την οποία οι αρχές βλέπουν τους βιαστές, τους λάτρεις του σεξουαλικού βιασμού και επίσης ασκούν παρενόχληση.
Το γεγονός ότι η έρευνα διεξήχθη στο αποκορύφωμα της εταιρείας #MeToo έπαιξε επίσης ρόλο, όταν αποδείχθηκε ότι ο Harvey Weinstein (και όχι μόνο) για δεκαετίες ανάγκασε τις γυναίκες να κάνουν σεξ, εκμεταλλευόμενοι τη θέση του στην κοινωνία, και όλοι έκαναν τα μάτια σε αυτό.
9. Νιγηρία
Εδώ και εννέα χρόνια, η Νιγηρία βρίσκεται σε κατάσταση εμφυλίου πολέμου - ο στρατός πολεμά ενάντια σε ισλαμικές ομάδες. Αλλά το γεγονός ότι αυτή η χώρα είναι μία από τις δέκα πιο επικίνδυνες πολιτείες για τις γυναίκες το 2018 δεν ευθύνεται μόνο για τον πόλεμο. Στη Νιγηρία, οι τοπικές φυλετικές πρακτικές με ισλαμική γεύση κυριαρχούν και αποτελούν απειλή για την υγεία και τη ζωή των γυναικών. Επίσης, οι προαγωγοί από πλουσιότερες χώρες δραστηριοποιούνται μαζικά σε γυναίκες της Νιγηρίας, αναγκάζοντάς τους να κάνουν πορνεία σε άλλες χώρες.
8. Υεμένη
Για τρία χρόνια, το έδαφος της Υεμένης έχει χρησιμεύσει ως πλατφόρμα σύγκρουσης συμφερόντων της Σαουδικής Αραβίας και του Ιράν. Κατά τη διάρκεια αυτών των τριών ετών, περισσότεροι από 10 χιλιάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν, περισσότερα από τρία εκατομμύρια αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τους συνήθεις βιότοπους τους, και τίποτα δεν χωρίζει την ίδια την Υεμένη από τη μαζική πείνα.
Προσπαθούν να εξοικονομήσουν χρήματα για πρώτη φορά στις γυναίκες στην Υεμένη, περιορίζοντας (πιο συνηθισμένα) την πρόσβασή τους στην υγειονομική περίθαλψη, τους οικονομικούς πόρους, και επίσης τους εκθέτουν σε ανάπηρες πρακτικές φυλών.
7. Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό
Ο επιπολασμός της σεξουαλικής βίας στο Κονγκό είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο. Το ανατολικό τμήμα της χώρας ονομάστηκε «πρωτεύουσα του βιασμού του κόσμου», ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός θεωρεί τη βία κατά των γυναικών ως κανόνα.
Στρατιωτικές ομάδες απαγάγουν γυναίκες και κορίτσια και τους υποδουλώνουν και ο βιασμός των πολιτών έχει αυξηθεί 17 φορές. Εάν προσθέσετε σε αυτό τους περιορισμούς στην εκπαίδευση, την εργασία και τις ιατρικές υπηρεσίες, γίνεται σαφές ότι είναι καλύτερα να μην γεννηθείτε γυναίκα στο Κονγκό.
6. Πακιστάν
Το Πακιστάν βρίσκεται στην έκτη θέση στη λίστα των πιο επικίνδυνων χωρών για τις γυναίκες. Είναι διαβόητος για τις λεγόμενες «δολοφονίες τιμής» - όταν οι γυναίκες πληρώνουν για τα εγκλήματα των ανδρών με τη ζωή τους. Μία στις τρεις γυναίκες του Πακιστάν βιώνει ενδοοικογενειακή βία (και πιστεύεται ότι αυτός ο αριθμός είναι ακόμη υποτιμημένος). Επίσης, οι πακιστανικές γυναίκες έχουν περιορισμένο δικαίωμα στην εκπαίδευση, την εργασία και την ιατρική περίθαλψη.
5. Σαουδική Αραβία
Παρά την εξωτερική ευημερία, το να είσαι γυναίκα στη Σαουδική Αραβία δεν είναι γλυκό. Το συντηρητικό βασίλειο περιορίζει τις γυναίκες σε πολλούς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των ευκαιριών εργασίας, του δικαιώματος στην εκπαίδευση και της περιουσίας, εξαλείφοντας ουσιαστικά την ικανότητά τους να κερδίζουν τα προς το ζην.
Οι γυναίκες αναγκάζονται να ζητήσουν άδεια από τους άνδρες συγγενείς τους να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, να παντρευτούν και ούτω καθεξής. Τα τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση προσπαθεί να αυξήσει τον αριθμό των γυναικών που εργάζονται, επιτρέποντας τελικά στις γυναίκες να οδηγούν και ταυτόχρονα να συλλάβει και να φυλακίζει ακτιβιστές.
4. Σομαλία
Μια χώρα που πλήττεται από τη φτώχεια που βρίσκεται στη χερσόνησο με το ίδιο όνομα στην αφρικανική ήπειρο, από το 1991, μπαίνει σε εμφύλιο πόλεμο. Πολλές ομάδες αγωνίζονται για την εξουσία στη Σομαλία - από τους Μουτζαχεντίν Ισλαμιστές και τελειώνουν με τους αυτοανακηρυγμένους φυλετικούς σχηματισμούς. Η κατάσταση επιδεινώνεται από την επίμονη ξηρασία και την επακόλουθη πείνα.
Η μοίρα να γεννηθείς γυναίκα στη Σομαλία μπορεί να ευχηθεί μόνο για τον εχθρό. Εκτός από τις άσχημες φυλετικές πρακτικές, η πρόσβασή τους σε τρόφιμα, νερό και στέγαση είναι ακόμη χαμηλότερη από εκείνη των ανδρών.
3. Συρία
Μετά από επτά χρόνια εμφυλίου πολέμου (τα θύματα των οποίων ήταν περίπου 510 χιλιάδες άτομα), 5,5 εκατομμύρια Σύριοι μετανάστευσαν σε γειτονικές χώρες και 6,1 εκατομμύρια που παραμένουν στο σπίτι (από τους 18 εκατομμύρια του πληθυσμού) αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να ζήσουν σαν πρόσφυγες.
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι είναι επικίνδυνο να είσαι γυναίκα σε μια τέτοια χώρα - υφίστανται βία τόσο στο σπίτι, από συγγενείς, όσο και εκτός, από το στρατό και τις συμμορίες.
2. Αφγανιστάν
Έχουν περάσει σχεδόν 17 χρόνια από την πτώση των Ταλιμπάν, αλλά η κατάσταση για τις γυναίκες στο Αφγανιστάν δεν έχει βελτιωθεί. Οι γυναίκες είναι θύματα συγκρούσεων μεταξύ γκάνγκστερ, ενδοοικογενειακής βίας, ουσιαστικά χωρίς πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και διακρίσεων στην απασχόληση και στην ιδιοκτησία γης.
Το αφγανικό κράτος δεν κάνει τίποτα για να διασφαλίσει ότι διώκονται όσοι διαπράττουν βία κατά των γυναικών.
1. Ινδία
Αποδεικνύεται ότι μια χώρα όπου όλοι χορεύουν και τραγουδούν έχουν άλλο πρόσωπο - και είναι πολύ λιγότερο ελκυστική. Η Ινδία έχει σταθερά τοποθετηθεί ως η χειρότερη χώρα για γυναίκες εδώ και χρόνια.
Το να γεννηθείς στην Ινδία ως γυναίκα διατρέχει υψηλό κίνδυνο παρενόχλησης και σεξουαλικής κακοποίησης. Υπάρχουν ακόμα υψηλές πιθανότητες να γίνεις θύμα οποιασδήποτε πολιτιστικής ή ιστορικής έθιμο, μέχρι και το θάνατο. Θα ήθελα να πιστεύω ότι η κατάσταση αλλάζει, λαμβάνοντας υπόψη τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας που πέρασαν στις πόλεις της χώρας μετά τη δολοφονία ενός φοιτητή στο Νέο Δελχί το 2012. Ωστόσο, ο αριθμός των βιασμών στην Ινδία αυξάνεται από χρόνο σε χρόνο και η κυβέρνηση του Narendra Modi δεν κάνει τίποτα για να προστατεύσει τους πολίτες της.